COSA NOSTRA-Ն ԱՅՆՏԵՂ ՉԷ, ՈՒՐ ՓՆՏՐՈՒՄ ԵՔ, ՊԱՐՈՆԱՅՔ

20.10.2010

Վերջին օրերին Հայաստանի գրեթե բոլոր զանգվածային լրատվամիջոցները հաճույքով մեջբերումներ են կատարում ոչ թե արմատական ընդդիմության առաջնորդների, ոչ թե կառավարության ղեկավարների ելույթներից, որ Ազգային ժողովի քննարկման են ներկայացրել «ՀՀ 2011թ. պետական բյուջե» անվանվող հաշվապահական հերթական հաշվետվությունը, այլ ամբողջ ուժով տարածում են Նյու Յորքի Հարավային օկրուգի դաշնային դատախազ Փրիթ Բհարարայի մերկացումները, որոնք հնչել էին հոկտեմբերի 13-ին Նյու Յորքում տեղի ունեցած մամլո ասուլիսում:

Դատախազի մեղադրական ելույթները հնչեցին նաեւ եվրոպական ու ամերիկյան զանազան կարգի ազատ ռադիոձայներում, որոնք ահա արդեն քանի տասնամյակ «շոյում» են Հայաստանի եւ, ընդհանրապես, ԱՊՀ քաղաքացիների լսողությունը: Դրանց ձայնը լսվեց էլեկտրոնային «աչալուրջ» բոլոր ԶԼՄ-ների կողմից` անկախ դրանց գրանցման վայրից եւ ֆինանսավորման աղբյուրների աշխարհագրությունից:

Սենսացիաների կարոտ շարքային քաղաքացուն ի՞նչ էր պատմում Նյու Յորքի Հարավային օկրուգի դաշնային դատախազը:

Մասնավորապես ասվել է, թե «ԱՄՆ իշխանությունները հայտարարել են հիմնականում հայերից կազմված հանցավոր խմբավորման 73 անդամների դեմ քրեական գործեր հարուցելու մասին, որոնք մեղադրվում են մի ամբողջ շարք հանցագործություններ կատարելու համար՝ բժշկական ապահովագրերի հետ կապված վիթխարի խարդախությունից մինչեւ կեղծված վարկային քարտերով մեքենայություններն ու մաքսանենգ սիգարետների եւ գողացված կամ ապօրինի արտադրված «վիագրայի» առեւտուրը»:

Ուշադրություն դարձրեք, խոսքը ամերիկյան սպառողական շուկան մաքսանենգ ծխախոտով լցրած մաքսանենգներին, առավել եւս ապօրինի բժշկական դեղամիջոցի՝ «վիագրայի» արտադրողներին բռնելու մասին չէ: Խոսքը նրա°նց բռնելու մասին է, ովքեր զբաղվում են դրանց առեւտրով:

Հատկապես հոգեցունց էր, երբ դաշնային դատախազը բացահայտված հանցավոր խումբն անվանեց «միջազգային», ընդգծելով, որ «նրա ղեկավարները սերտ կապեր են ունեցել Հայաստանի հետ, կանոնավորապես այցելել են այդ երկիր եւ այնտեղ ձեռք բերել անշարժ գույք` ԱՄՆ-ում հանցավոր ճանապարհով ստացված միջոցներով»:

Տարօրինակ է, որ դաշնային դատախազն առանց ամերիկյան դատարանի վճռի` օրենքի խախտման համար կասկածյալներին արդեն բնորոշել է ոչ այլ կերպ, քան «հանցավոր խումբ»: Որքան հիշում եմ՝ անմեղության կանխավարկածը ԱՄՆ-ում դեռ վերացված չէ: Այս հայտարարության մեջ փաստորեն անուղղակի մեղադրանք կա ե°ւ Հայաստանի Կենտրոնական բանկի, ե°ւ իրավապահ մարմինների հասցեին, որոնք, ստացվում է, անհրաժեշտ զգոնություն չեն ցուցաբերել «կեղտոտ փողերի» լվացումը կանխելու նպատակով: Չէ՞ որ Հայաստանի Հանրապետությունը, լինելով Եվրոպայի խորհրդի անդամ, դեռ 2003թ. հոկտեմբերին վավերացրել է 1990թ. նոյեմբերի 8-ին Ստրասբուրգում Եվրոպայի խորհրդի Խորհրդարանական վեհաժողովի ընդունած Կոնվենցիան հանցավոր գործունեությունից ստացված եկամուտների լվացման, բացահայտման, առգրավման եւ բռնագանձման մասին՝ դրանով իսկ համապատասխան պարտավորություններ ստանձնելով: Կարդալ ավելին...

ԱԿԱՆ ԵԱՀԿ ՄԻՆՍԿԻ ԽՄԲԻ ՏԱԿ

05.10.2010

Ազգային ժողովը այսօր ձեռնամուխ կլինի Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության անկախության ճանաչման մասին օրենքի նախագծի քննարկմանը: Օրենսդրական սույն նախաձեռնությունը պատկանում է «Ժառանգություն» խորհրդարանական խմբակցությանը, որը, դիրքավորվելով որպես ընդդիմադիր խմբակցություն, օգտվեց ԱԺ կանոնակարգի ընձեռած հնարավորությունից եւ այդ հարցը մտցրեց խորհրդարան՝ արտահերթ քննարկման:

Թվում է, վաղուց ժամանակն էր, որ Հայաստանն աներ դա: Չէ՞ որ, ըստ էության, Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունն ահա արդեն 20 տարի դե ֆակտո անկախ պետություն է՝ ժողովրդավարական պետությանը բնորոշ բոլոր հատկանիշներով: Ինչո՞ւ, ուրեմն, նախագահ Սերժ Սարգսյանի գլխավորած եւ խորհրդարանում մեծամասնություն ունեցող Հայաստանի Հանրապետական կուսակցությունը ԼՂՀ-ի՝ մեր Արցախի անկախության այդքան պատվավոր առաքելությունը թողնում է «Ժառանգությանը»:

Ճանաչումն այն անկախության, որ ձեռք է բերվել հազարավոր արցախցիների, հայաստանցի եւ սփյուռքահայ կամավորների թանկ արյան, Հայաստանի Հանրապետության եւ ԼՂՀ հարյուր հազարավոր քաղաքացիների զրկանքների գնով: Արյան, որ հեղվել է Ղարաբաղի ինքնորոշված ժողովրդին Ադրբեջանի պարտադրված պատերազմի ընթացքում: Որպես հօգուտ ԼՂՀ անկախության ճանաչման փաստարկ բերվում է Հաագայի Արդարադատության միջազգային դատարանի որոշումը, որը Խորհրդակցական եզրակացություն է կայացրել առ այն, որ Կոսովոյի անկախության ճանաչումը չի հակասում Միջազգային իրավունքին:

Այս եզրակացության ընդունումից, ինչպես նաեւ Ռուսաստանի Դաշնության ու մի քանի այլ երկրների կողմից Աբխազիայի եւ Հարավային Օսիայի անկախության ճանաչումից հետո, առաջին հայացքից, կարող է տպավորություն ստեղծվել, թե արտաքին բարենպաստ պայմաններ են ստեղծվել Հայաստանի կողմից Լեռնային Ղարաբաղի անկախության ճանաչման համար: Ըստ էության, այս փաստարկներն էլ բերում են օրենսդրական նախաձեռնության հեղինակները: Ընդ որում, ակնհայտ է նրանց ձգտումը՝ շեղել մեր երկրի հասարակության ուշադրությունը ոչ միայն Հայաստանի, այլեւ Հարավային Կովկասի տարածաշրջանի համար վտանգավոր այն հետեւանքներից, որոնք կլինեն այն դեպքում, եթե Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողովը ճանաչի Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության անկախությունը:

Իսկ հիմա փոքր-ինչ հանգամանալի դիտարկենք, թե ի՞նչ է իրականում թաքնված այս՝ «Ժառանգություն» խորհրդարանական խմբակցության առաջին հայացքից հայրենասիրական թվացող նախաձեռնության հետեւում: Որպեսզի մեր վերլուծությունը կանխակալ չլինի, հակիրճ վերհիշենք վերջին տարիների առավել նշանակալի իրադարձությունները, որոնք վերաբերում են Հարավային Կովկասի տարածաշրջանին, եւ դիտարկենք, թե դրանք ինչ հետեւանքներ են ունեցել Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության խաղաղ կարգավորման համար:

ԵՐԲ ՀԵՐՈՍ Է ԴԱՌՆՈՒՄ ՀԱՅՏՆԻ ՅԱԼԱՆՉԻՆ

01.10.2010

Օրերս հետաքրքրությամբ ծանոթացա քաղաքագետ Իգոր Մուրադյանի «Բաքվի երկնագույն էքսպանսիան» հոդվածին

Լուրջ փորձագետին ներհատուկ բծախնդրությամբ Իգոր Մուրադյանը փաստերով հիմնավորում է, թե որքան է հարեւան Ադրբեջանի վերնախավում տարածված եղել եւ է արվամոլությունը, որը շատ եւ շատ արվամոլ քաղաքական գործիչների հնարավորություն է տվել քաղաքական երկարակեցություն ապահովել:

Ուշագրավ է, որ ճիշտ այդ օրերին առանձնահատուկ ակտիվություն դրսեւորեց մեկ հոգուց բաղկացած ոչ անհայտ Հմայակ Հովհաննիսյանը: Չթաքցնեմ` երկակի զգացում ունեցա. արդյո՞ք սա Հմայակի կողմից հայտ էր համալրելու ադրբեջանցի արվամոլների էլիտար ակումբը` ավանսային կարգով նրանց ծառայություն մատուցելու եղանակով: Այն է` լուտանքներ թափել երկրի նախագահի, Ազգային անվտանգության խորհրդի քարտուղարի եւ «Ազգային միաբանություն կուսակցության» նախագահ Արտաշես Գեղամյանի վրա:

Կուսակցություն, որը 2008թ. թե՛ նախագահական ընտրությունների ժամանակ, թե՛ դրանից հետո հրապարակավ պաշտպանել է հանրապետության նախագահի նախընտրական ծրագրային դրույթները, վերջին երկու տարիներին շատ բարդ աշխարհաքաղաքական պայմաններում իրականացվող արտաքին քաղաքականությունը` միաժամանակ մատնանշելով իր անհամաձայնությունը տնտեսական քաղաքականության առանձին դրսեւորումների նկատմամբ:

Զգացումներիս երկակիության մյուս մասը պայմանավորված է Հմայակի բացահայտ եւ անթաքույց ցանկությամբ` սեպ խրել ՀՀ գործող նախագահի եւ ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի միջեւ: Այո՛, պնդելով սա, ես մտքի սայթաքում թույլ չտվեցի: Քաղաքական հայտնի յալանչու հաշվարկը պարզ է. մարտի 1-ի ողբերգական դեպքերի համար ամբաստանելով ՕԵԿ-ի նախագահ Արթուր Բաղդասարյանին, Հմայակը հաշվարկել էր, որ, լինելով պատվախնդիր քաղաքական ուժ, ՕԵԿ-ը կանդրադառնա «մարտի 1»-ի դեպքերին, մասնավորապես մեջ բերելով նույն Հմայակի գնահատականները` ուղղված ՀՀ երկրորդ նախագահի դեմ:

Մտահոգիչ է այն իրողությունը, որ մեզանում շարունակում են գլուխ բարձրացնել բացահայտ անբարոյական նկարագիր ունեցող անձինք, որոնց այսօրվա գերխնդիրն է քաղաքական դաշտում դերակատարություն ունեցող բոլոր ուժերին արատավորել, մրոտել, միմյանց դեմ հրահրել, կասկածամտության մթնոլորտ ձեւավորել: Կարդալ ավելին...

ՏՆՏԵՍԱԿԱՆ ԶԱՐԳԱՑՈՒՄՆ ԱՊԱՀՈՎԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ ԱՆՀՐԱԺԵՇՏ Է ԱԽՏՈՐՈՇԵԼ ՆՐԱ ՆԵՐԿԱՅԻՍ ՎԻՃԱԿԸ

23.09.2010

Սեպտեմբերի 22-ին Ազգային վիճակագրական ծառայությունը (ԱՎԾ) հրապարակեց «ՀՀ սոցիալ-տնտեսական վիճակը բնութագրող ընթացիկ-օպերատիվ ամփոփմամբ ստացված նախնական հիմնական մակրոտնտեսական ցուցանիշները 2010թ. հունվար-օգոստոսին»:

Համաձայն այդ փաստաթղթի, ս.թ. անցած ութ ամիսներին, նախաճգնաժամային 2008թ. նույն ժամանակաշրջանի նկատմամբ համադրելի գներով, այն է` դոլարային արտահայտությամբ, արձանագրվել է ՀՆԱ-ի 24%-ի անկում: Այդ թվում` գյուղատնտեսության համախառն արտադրանքի ծավալի անկումը կազմել է 18%, արդյունաբերական արտադրանքի ծավալի անկումը` 18,1%, անկում է արձանագրվել շինարարությունում` 50,6%, ծառայությունների ծավալը կրճատվել է 12,2%-ով:

Տնտեսության մեջ արձանագրված այս տագնապահարույց իրավիճակն արդյոք պատահականությո՞ւն է, անակնկա՞լ: Իհարկե ոչ, այս ամենը կանխատեսելի էր: Պարզապես անհրաժեշտ էր, որ կառավարության ֆինանսատնտեսական հատվածի պատասխանատուները մանրակրկիտ վերլուծության ենթարկեին մեր երկրի տնտեսական ոլորտի կազմակերպությունների ամփոփ ֆինանսական արդյունքներն ըստ գործունեության տեսակների ու համապատասխան ճյուղային նախարարությունների հետ ձեռնարկեին անհրաժեշտ միջոցառումներ:

Եթե ուշադիր վերլուծության ենթարկեին անցյալ տարի առավել խոշոր վնասով աշխատող ոլորտները, ապա դրան պետք է հաջորդեր համապատասխան միջոցների ձեռնարկումը, մասնավորապես գյուղատնտեսության, որսորդության ու անտառային տնտեսության ոլորտում, որտեղ վնասով աշխատող կազմակերպությունների տեսակարար կշիռն ընդամենի նկատմամբ 2009թ. արդյունքում կազմել էր 33,3%: Հետեւողական աշխատանքներ պետք է կատարվեին հանքարդյունաբերության ավելի արդյունավետ գործունեության համար, որտեղ վնասով աշխատող ձեռնարկությունների տեսակարար կշիռն ընդամենի նկատմամբ կազմել էր 55,6%: Ըստ որում, ուշագրավն այն է, որ այս ոլորտի արտադրանքի շահութաբերությունը, ԱՎԾ պաշտոնական տվյալների համաձայն, անցյալ տարի կազմել էր 31,7%: