ԼԵՎՈ՛Ն, ԴՐԱՆՑ ՄԻ՛ ՆՄԱՆՎԵՔ...

16.02.2011, Հայոց աշխարհ

Օրեր առաջ բլուրի այն կողմից առատորեն ֆինանսավորվող, հայրենական մամուլում լրտեսության մեջ քանիցս մեղադրվողները` ի դեմս Սարո Արմանի Գիրագոսյանի, նույն ինքը` Եղիազար Այնթապցին, հերթական անգամ ցնցումների մեջ ընկան:
Եվ ի՞նչ եք կարծում, պատճառը ո՞րն էր... Այո՛, ճիշտ գուշակեցիք. պատճառը Արտաշես Գեղամյանի` «Հայոց Աշխարհ» օրաթերթում փետրվարի 8-9-ը տպագրված «Երբ Հայաստանի բարեկամներին զրպարտելը հրամցնում են իբրեւ հայրենասիրություն» հոդվածն էր, որը փետրվարի 10-ին տեղադրվեց «Regnum» ռուսական լրատվական գործակալության կայքում:
Հիշեցնեմ, որ իր վերլուծական հոդվածում Ա. Գեղամյանն առարկայորեն եւ հիմնավոր բացահայտել էր այն վնասակարությունը եւ դավաճանության հասնող վտանգավորությունը, որոնցով հագեցած է օտարամոլների անմիջական ղեկավարությամբ հրատարակվող հակառուսաստանյան «Ժամանակ» թերթը:
Իհարկե, կարելի էր չանդրադառնալ այն հոդվածին, որի տակ դրված է Եղիազար Այնթապցու ստորագրությունը: Չէ՞ որ դրանով իսկ հոդվածագիրը խոստովանում է Ա.Գեղամյանի այն պնդման ճշմարտացիությունը, ըստ որի նրանք թուրք-ադրբեջանական քարոզչամեքենայի վուվուզելներն են: Հակառակ պարագայում իրենք չէին տպագրվի 17-րդ դարում Թուրքիայում գործող փառամոլ եւ իշխանատենչ հոգեւորականի` Եղիազար Այնթապցու անվան ներքո:
Այո՛, սարոարմանիկներ, անգամ իսկ ձեր հոգեւոր հայրիկ Ռիչարդն այլեւս անզոր է պաշտպանել ձեզ: Դուք կամովին եք ընտրել Եղիազար Այնթապցի կոչվելը, այն է` ձեզ կուռք եք դարձրել մի սրիկայի, որը կաշառքի ու խարդավանքների միջոցով հաջողացրել էր հռչակվել թրքահայության կաթողիկոս` լրջագույն վտանգի տակ դնելով հայոց եկեղեցու եւ հայ ժողովրդի միասնությունը: Ձեր ռուսատյաց հոդվածներով այսօր էլ վտանգում եք շուրջ 1,5 մլն մեր հայրենակիցներին, ովքեր բնակվում են Ռուսաստանի Դաշնությունում, փորձում եք անվստահության մթնոլորտ սերմանել նրանց եւ Հայաստանում ու Արցախում բնակվող հարյուր հազարավոր իրենց բարեկամ - հարազատների միջեւ:
Ի դեպ, արմանիկ-սարո ռիչարդովիչներին կարելի էր չանդրադառնալ, եթե հիմա էլ ՀԱԿ-ը չկախվեր Արտաշես Գեղամյանից: Այսպես, օրեր առաջ իրենց տարածած թռուցիկում` «Ինչպես ճանաչել կեղծ ընդդիմությունը» հոդվածում, հերթական անգամ անդրադարձ կար 2003թ. նախագահական ընտրություններին: Կրկին ու կրկին խեղաթյուրվել էր իրականությունը:

ԵՐԲ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԲԱՐԵԿԱՄՆԵՐԻՆ ԶՐՊԱՐՏԵԼԸ ՀՐԱՄՑՆՈՒՄ ԵՆ ԻԲՐԵՎ ՀԱՅՐԵՆԱՍԻՐՈՒԹՅՈՒՆ

08.02.2011, Հայոց աշխարհ

Օրերս Հայաստանի Ազգային վիճակագրական ծառայությունը (ԱՎԾ) հրապարակեց «Հայաստանի Հանրապետության սոցիալ-տնտեսական վիճակը 2010 թվականի հունվար-դեկտեմբերին» տեղեկագիրը: Ցավոք, անցած տարվա արդյունքները բնութագրող հիմնական ցուցանիշները լուրջ մտահոգություն են առաջացնում: Այսպես, 2010թ. Հայաստանի Հանրապետության (ՀՀ) ՀՆԱ-ն դոլարային արտահայտությամբ կազմել է մինչճգնաժամային 2008-ի ՀՆԱ ծավալի 78,73%-ը, իսկ ճգնաժամային 2009 թվականի համեմատ, թեև նշվել է ՀՆԱ 102,6%-անոց աՃի տեմպ, սակայն դա եղել է այնպիսի պայմաններում, երբ ՀՆԱ-ի ինդեքս-դեֆլյատորը, այն է. ընթացիկ և համադրելի գներով ՀՆԱ-ի ծավալների հարաբերակցությունը կազմել է 110,2%: Այսպիսով, անցած տարի նախորդի` 2009-ի համեմատ, գրանցվել է ՀՆԱ ծավալի ոչ թե աճ, այլ անկում: Ծանրացել է նաև բնակչության սոցիալական վիճակը` մեկ աշխատողի միջին անվանական աշխատավարձի 106,7%-ով աճի տեմպի պարագայում սպառողական գների ինդեքսն աճել է 108,2%-ով: Վատթարացել են արտաքին առևտրաշրջանառության ցուցանիշները: Չնայած ներմուծման համեմատ արտահանման աճի առաջանցիկ տեմպերին, ավելացել է առևտրային հաշվեկշռի դեֆիցիտը ավելի քան 166,6 մլն դոլարով: Ընդ որում` հարկ է նշել, որ արտահանման աճի բարձր տեմպը պայմանավորված էր գունավոր մետաղների, մասնավորապես՝ պղնձի (որի խտանյութը զգալի տեսակարար կշիռ ունի ՀՀ-ից արտահանման կառուցվածքում) գների եռակի ավելացմամբ: Տագնապեցնում է այն, որ ՀՀ պետական արտաքին պարտքի տեսակարար կշիռը 2008թ. ՀՆԱ 13%-ից հասել է ՀՆԱ 44%-ի՝ 2010թ. արդյունքներով կազմելով 3 մլրդ 795 մլն դոլար:

Ավելորդ չէ նշել, որ 2010թ. մանրածախ առևտրի ծավալը նախորդ տարվա համեմատ կազմել է 100,6%, և դա` սպառողական գների ինդեքսի 108,2 %-ի դեպքում, այսինքն` առկա է բնակչության վճարունակ սպառողական պահանջարկի շոշափելի կրճատում, ասել է թե` նրա կենսամակարդակի իջեցում: Հատկապես հարկ է նշել, որ եթե չլինեին մեր հայրենակիցների դրամական փոխանցումներն իրենց հարազատներին ու մերձավորներին, որոնք ապրում են ՀՀ-ում, ապա մեր հարյուր հազարավոր քաղաքացիների սոցիալական վիճակը ծայրահեղ կլիներ: Այսպես, 2010թ. հունվար-նոյեմբերին ՀՀ բանկային համակարգի միջոցով ֆիզիկական անձանց ոչ առևտրային նպատակով կատարված փոխանցումների զուտ ներհոսքը կազմել է 943 մլն 807 հազար դոլար։ Ընդ որում՝ Ռուսաստանից դրամական փոխանցումների զուտ ներհոսքը կազմել է 833 մլն 711 հազար դոլար (ՀՀ ԿԲ լրատու, 2010թ. նոյեմբեր) կամ տրանսֆերտների զուտ ներհոսքի ընդհանուր գումարի 88.39%-ը։

ՀԱՆԳՉԵՔ ԽԱՂԱՂՈՒԹՅԱՄԲ։ ԱՄԵՆ

01.02.2011, Հայոց աշխարհ

Այն, որ «Ազգային Միաբանություն կուսակցության» առաջնորդ Արտաշես Գեղամյանի «Ռուսաստանի մասնատման ռազմավարությունը մտնում է թե՞ժ փուլ» հոդվածը, որ տպագրվել էր հունվարի 14-ին «Հայոց Աշխարհ» օրաթերթում, մեկ օր անց Ռուսաստանի Regnum Դաշնային լրատվական գործակալության կայքում, Մոսկվայում հրատարակվող «Նոյեվ Կովչեգ»-ում, այնուհետեւ հունվարի 20-ին` «Գոլոս Արմենիի» թերթում, բացառիկ լայն արձագանք է ունենալու, ի սկզբանե, կասկածից վեր էր:

Ըստ որում, ուշագրավ է, որ Ա.Գեղամյանի վերլուծականում բարձրացված հարցերին անդրադարձան երեք տասնյակից ավելի ռուսաստանյան էլեկտրոնային կայքեր, բազմաթիվ բլոգերներ: Հոդվածին տրված ընդհանուր, գերիշխող գնահատականը, բացառությամբ մեկ-երկուսի, նույնն էր` Ա.Գեղամյանի արծարծած հարցերը խիստ արդիական են։ Եվ հույս էր հայտնվում, որ դրանք կարժանանան Ռուսաստանի, նաեւ ԱՊՀ երկրների պետական մարմինների մանրակրկիտ ուսումնասիրմանը, ինչին էլ, ըստ արձագանքների, պետք է հաջորդի գործնական քայլերի ձեռնարկումը: Հակառակ պարագայում` ազգամիջյան հարաբերությունների սրման հետեւանքով թե՛ ՌԴ-ն, թե՛ Հայաստանը, թե՛ ԱՊՀ երկրները կարող են լուրջ փորձությունների ենթարկվել` դառնալով արյունալի բախումների թատերաբեմ:
Եվ ահա այս համապատկերում, Ա.Գեղամյանի հոդվածի հրապարակումից տասնհինգ օր անց` անցած շաբաթ օրը, օտարների խոսափողի համբավ ունեցող թերթերից մեկում լույս տեսավ Ռիչարդ Գիրագոսյանի աշակերտ Սարո Սարոյանի հոդվածը: Դե ինչ, պարոն Գիրագոսյանն իր հիմնական առաքելությունը Հայաստանում, ճիշտ է, ձախողել է, սակայն ազդեցության գործակալին հատուկ առանձին հմտություններ դեռ չի մոռացել: Մասնավորապես նա լավ ուսումնասիրել է, որ «Ազգային Միաբանություն կուսակցությունը» երբեք չի արձագանքում քաղաքական աղբանոցում հանգչող դիակներից գարշահոտություն տարածող զանազան գրավոր բարբաջանքներին: Չի արձագանքում անգամ իսկ այն պարագայում, երբ լեւոնապաշտ էլեկտրոնային առանձին կայքերում օտարի ձեռքում դհոլի դեր ստանձնած Լեւոնի կերպարը սոցհարցումներով, այնուամենայնիվ, ներկայացվում է որպես քաղաքական կատեգորիա:

ՏԱՐԲԵՐԱԿՆԵՐԻՑ ՄԵԿԸ

25.01.2010

«Եթե հիշում եք, 1995թ. ՀՀՇ-ն, զգալով, որ իր վարկանիշն այնքան էլ բարձր չէ, ստեղծեց «Հանրապետություն» միավորումը, որի մեջ ընդգրկվեցին Հանրապետական կուսակցությունը, ՍԴՀԿ-ն, ՀՔԴՄ-ն եւ այլ քաղաքական ուժեր։
Չեմ ուզում ասել, թե այսօր Հանրապետականը ցածր վարկանիշ ունի եւ միայնակ չի կարողանա բարձր ցուցանիշներ արձանագրել։ Քա՛վ լիցի։ Բայց վատ չէր լինի, որ ստեղծվեր ավելի հզոր նախընտրական բլոկ, օրինակ, «Առաջ, Հայաստան» դաշինք, որի մեջ մտնեն բոլոր քաղաքական ուժերը, որոնք սատարում են Հանրապետական կուսակցությանը, հանրապետության նախագահին եւ նրա ծրագրերին։ Սա մոտեցումներից մեկն է։ Կարող են լինել այլ տարբերակներ»,- կարծում է «Ազգային միաբանություն» կուսակցության փոխնախագահ ԳԱԳԻԿ ԹԱԴԵՎՈՍՅԱՆԸ։

ԱՎԵԼԻ ԼԱՎ Է ՄԻ ՄՈՄ ՎԱՌԵԼ, ՔԱՆ ԱՆՎԵՐՋ ԱՆԻԾԵԼ ԽԱՎԱՐԸ

Մեր հարցերին պատասխանում է «Ազգային միաբանություն» կուսակցության փոխնախագահ ԳԱԳԻԿ ԹԱԴԵՎՈՍՅԱՆԸ

-2012թ. խորհրդարանական ընտրություններին ընդառաջ` ԱՄԿ-ն ճշգրտե՞լ է քաղաքական դաշտում իր տեղը, համախոհ քաղաքական ուժերի, ինչու չէ, հավանական դաշնակիցների շրջանակը։
-Ազգային ժողովի առաջիկա ընտրություններում «Ազգային միաբանություն» կուսակցությունն իր առաքելությունը համարում է մեկ միասնական օրակարգի ձեւավորումը բոլոր քաղաքական ուժերի համար։
Ադրբեջանական քարոզչամեքենան, ինչու չէ, նաեւ նախագահը եւ արտգործնախարարը առիթը բաց չեն թողնում միջազգային կազմակերպություններին, պետությունների ղեկավարներին հասկացնելու, որ Ադրբեջանի «համբերությունը հատել է», եւ իրենք պատրաստ են ռազմական ճանապարհով լուծել Ղարաբաղի հարցը։ Ադրբեջանի ֆինանսների նախարարն էլ ամպագոռգոռ հայտարարություններ է անում, թե 2011թ. իր երկրի ռազմական բյուջեն 3 միլիարդ 100 միլիոն դոլար է, ռազմարդյունաբերական համալիրին տրամադրվելիք գումարները` ավելի քան 4 միլիարդ։