ՆՈՐԻՑ ՆՈՒՅՆ ՓՈՑԽԻՆ ՉԿԱՆԳՆԵՆՔ

06.11.2018, Հայոց աշխարհ

Քանիցս հանդես եմ եկել պետական հեղաշրջման պարագլուխների հասցեին քննադատական հոդվածներով, որն իրենք եւ իրենց քաղաքական ուղեվարներն անվանում են «թավշյա հեղափոխություն»։

Կարծում եմ, որ իմ հոդվածներում համոզիչ ապացուցողական հիմքի վրա ցույց եմ տվել Հայաստանին արտասահմանից պարտադրված «թավշյա հեղափոխության» ողջ վտանգավորությունը։ «Հեղափոխություն», որը կատարվեց ժողովրդավարության խորացման, մարդու իրավունքների եւ ազատությունների պաշտպանության, Ղարաբաղյան հակամարտության արդարացի կարգավորման եւ տարատեսակ այլ բարեհունչ պատրվակների ներքո։

Ավելին՝ կոնկրետ օրինակներով ցույց եմ տվել նորահայտ «հեղափոխականների» կարգախոսների ողջ սնանկությունը։

ԱՅԼ ՄՈՏԵՑՄԱՆ ԱՅԼԸՆՏՐԱՆՔԸ ՊԱՏԵՐԱԶՄՆ Է

27.11.2018, Հայոց աշխարհ

Լուսանկարում՝ Ռուսաստանի Դաշնության Դաշնային ժողովի Պետական Դումայի ԱՊՀ գործերով, Եվրասիական ինտեգրման և հայրենակիցների հետ կապերի կոմիտեի նախագահի առաջին տեղակալ Կոնստանտին Զատուլինը և Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողովի պատգամավոր Արտաշես Գեղամյանը: Եգիպտոս, Գիզա, 17 նոյեմբերի 2018 թ.

2015թ. հունվարի 2-ին նախագահ Սերժ Սարգսյանի անմիջական նախաձեռնությամբ Հայաստանը դարձավ Եվրասիական տնտեսական միության (ԵԱՏՄ) լիիրավ անդամ։ Նշենք, որ համապատասխան համաձայնագիրը ստորագրվել էր 2014թ. հոկտեմբերին։

Միաժամանակ, հատկանշական է, որ եթե 2013թ. ԱՄՆ-ի կողմից Հայաստանին տրված հատկացումների (օգնության) ընդհանուր գումարը կազմում էր 35,7 մլն դոլար, ապա արդեն 2016 ֆինանսական տարում (սկսվում է 2015թ. հոկտեմբերի 1-ին) ԱՄՆ նախագահ Բարաք Օբամայի վարչակազմը ԱՄՆ բյուջեում Հայաստանին օգնության տրամադրման համար նախատեսեց գումար 18,36 մլն դոլարի չափով։ Սա մեր ամերիկյան գործընկերների առաջին ռեակցիան էր Հայաստանի անդամակցությանը ԵԱՏՄ-ին՝ այսպես կոչված պատիժը դոլարով։

ՕՐԱԿԱՐԳՈՒՄ ՌՈՒՍ-ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՌԱԶՄԱՎԱՐԱԿԱՆ ԴԱՇԻՆՔԻ ԽԶՈՒՄՆ Է

29.10.2018, Հայոց աշխարհ

Ինձ նորից գրիչ վերցնել ստիպեց հոկտեմբերի 25-ին Հայաստան եւ, առհասարակ, Հարավկովկասյան տարածաշրջան ԱՄՆ նախագահի ազգային անվտանգության հարցերով խորհրդական Ջոն Բոլթոնի՝ առաջին հայացքից, ոչնչով չառանձնացող այցից առաջացած տագնապի զգացողությունը։

Առանձնակի ի՞նչ կար, ուրեմն, Հարավկովկասյան տարածաշրջան նրա կատարած այցի ժամանակ։ Որպեսզի ընթերցողներին հասկանալի լինի, թե ինչի մասին է խոսքը, որոշ մեջբերումներ կատարեմ Ջ.Բոլթոնի հարցազրույցից «Ազատություն» ռադիոյի հայկական ծառայության տնօրեն Հ.Թամրազյանին։ Այսպես, հարցին, թե՝ «չէի՞ք պատմի, թե ինչ եք քննարկել (վարչապետի պաշտոնակատար Ն.Փաշինյանի հետ- Ա.Գ.) եւ ինչ տպավորություն եք ստացել նոր կառավարությունից», Ջոն Բոլթոնը պատասխանել է այսպես (կրճատումներով- Ա.Գ.). «Ես վարչապետին ասացի, որ, հասկանալի է, մեծ ոգեւորությամբ ընդունեցի գարնանը Հայաստանում կատարված փոփոխությունները (ո՞վ էլ կասկածեր, չէ՞ որ դրանք պատրաստվում էին դեռեւս 2008 թվականից, այսպես ասենք՝ Հայաստանում ԱՄՆ դեսպանատան մեր ամերիկյան գործընկերների կողմից- Ա.Գ.), ինչպես նաեւ մոտեցող դեկտեմբերյան ընտրությունները։ Երբ տեղի են ունենում նման, ըստ էության՝ հեղափոխական փոփոխություններ, միշտ հնարավորություն է առաջանում լուծելու այնպիսի հիմնախնդիրներ, որոնք մինչ այդ անլուծելի էին թվում։ Իհարկե, մենք շատ խոսեցինք Լեռնային Ղարաբաղի մասին... Անկասկած այդ ճանապարհը առանց դժվարությունների չի լինի, սակայն մենք զգացինք, որ վարչապետը շատ լավ դիրքեր ունի Հայաստանում, իսկ ընտրություններից հետո դրանք, ավելի շուտ, էլ ավելի կամրանան, որպեսզի ցույց տան լիդերի իր հատկանիշները»։

ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՊԵՏԱԿԱՆՈՒԹՅԱՆ ԿՈՐԾԱՆՄԱՆ ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՈՒ Է ՆՇԱՆԱԿՎԱԾ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԸ

19.10.2018, Հայոց աշխարհ

Եվ այսպես. 2018թ. դեկտեմբերի առաջին կեսին ամենայն հավանականությամբ տեղի կունենա Ազգային ժողովի արտահերթ ընտրությունները։

Կարծում եմ, որ անհրաժեշտություն չկա կրկին վերադառնալու ս.թ. ապրիլ-մայիսի պետական հեղաշրջմանը նախորդած իրադարձությունները նկարագրելուն։ Վերջին կես տարում լրագրողական հանրույթը եւ նրան հարող քաղաքագետները հենց միայն այդ մասին են գրում։

Աչքի է զարնում այլ բան. ամենատարբեր հոդվածների, ռեպորտաժների, հարցազրույցների հեղինակներին, որպես կանոն, միավորում է ընդհանուր մոլորությունը. նրանք, չգիտես ինչու, պետական հեղաշրջումն անվանում են «թավշյա հեղափոխություն»։ Հեղափոխության եւ պետական հեղաշրջման տարբերության (ոչ թե ստուգաբանական, այլ քաղաքական) նրանց չիմացության փաստն իսկ հանգեցնում է խոր տրտմության։ Չէ՞ որ նոր կառավարության ձեւավորումից հետո անցած հինգ ամիսների ընթացքում մենք այդպես էլ չդարձանք երկրի սոցիալ-տնտեսական զարգացման, հասարակության սոցիալական եւ քաղաքական կյանքի, գիտության մեջ արմատական, խոր, որակական դրական փոփոխությունների վկաները, փոփոխություններ, որոնք բնորոշ են հեղափոխություններին։ Ավելի շուտ՝ տեղի ունեցավ ուղիղ հակառակը։