«ԺՈՂՈՎՐԴԻ ԿՈՆՍՈԼԻԴԱՑԻԱՆ ԸՆԴԴԻՄՈՒԹՅԱՆ ԱՌԱՋՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆ Է»

22.10.2004

«Իրավունքին» (թիվ 81,2004) տված հարցազրույցում «Ազգային միաբանություն կուսակցության» նախագահ և ԱԺ «Ազգային միաբանություն» խմբակցության ղԵկավար ԱՐՏԱՇԵՍ ԳԵՂԱՄՅԱՆԸ մասնավորապես նկատել էր, թե ՀՀ-ում անհրաժեշտ է «ժողովրդավարական չափանիշերին համապատասխանող ընտրություններ անցկացնել: Նոր խորհրդարանն էլ կձևավորի թե՛ ԱԺ ղեկավարություն, թե՛ կառավարություն, որոնց վրա արդեն խարանի նման դաջված չի լինի ոչ լեգիտիմության դրոշմը: Դրանից հետո, բնականաբար, միջազգային ատյաններում այլ վերաբերմունք կդրսևորվի ՀՀ իշխանությունների հանդեպ: Եվ այնպիսի հարցեր, ինչպիսիք են Վերին Լարսի խնդիրը կամ տարածաշրջանային շահավետ ու հեռանկարային ծրագրերը, անշուշտ, կվերանայվեն»: Ինչո՞վ է պայմանավորված պրն Գեղամյանի այդ եզրահանգումը:

- Ժողովրդավարական և ո՛չ մի երկիր մեկուսացված չի կարող լինել, այն էլ այնպիսի բարդ տարածաշրջանում, ինչպիսին Հարավային Կովկասն է,- իր միտքը շարունակում է պրն Գեղամյանը: -Մի կողմից մեր հարևանը Իրանն է, որի նախագահը հայտարարել է քաղաքակրթությունների երկխոսության անհրաժեշտության մասին, մյուսից էլ Թուրքիան է, որն իր վարչապետի, երբեմն էլ նախագահի շուրթերով հասկացնում է Արևմուտքին. այ, տեսեք, հա, եթե հանկարծ ձախողվի Եվրամիություն ընդունվելու խնդիրը, ապա Թուրքիայում կուժեղանան ռազմատենչ իսլամական ծայրահեղականները, որոնք աշխարհում կառաջացնեն լրջագույն խնդիրներ: Ինչին և ոչ մի բան չի կարող հակադրել Թուրքիայի ներկայիս քաղաքացիական իշխանությունը:

- Դրանով ի՞նչ է ուզում ասել Թուրքիան:

- Տողատակով, կարծեք, հասկացնում է, թե Եվրամիությունը կամ ԱՄՆ-ը փոթորկալից այս տարածաշրջանում այլևս չեն ունենա հուսալի այնպիսի դաշնակից, ինչպիսին Թուրքիան է:

- Այդ իրողությունն ի՞նչ ազդեցություն կունենա Հայաստանի վրա:

- Բնականաբար, Հայաստանը, լինելով քրիստոնեական հնագույն քաղաքակրթության երկիր, ինչպես կարող է կամուրջ հանդիսանալ քաղաքակրթությունների երկխոսության միջև, այնպես էլ կարող է կռվախնձոր դառնալ հենց այդ նույն քաղաքակրթությունների սահմանագծում: Ահա թե ինչու եմ համոզված ասում, թե ժողովրդավարության հաստատման պայմաններում ՀՀ-ն ուժեղ կլինի ներքին համախմբվածությամբ ու պաշտպանված կլինի քաղաքակիրթ Եվրոպայի, ժողովրդավարության ջատագով ԱՄՆ-ի և անշեղորեն ժողովրդավարության կուրսն ընտրած ՌԴ կողմից: Սա է մեր ապագան:

«ՆԱԽ ՀԱՐԿ Է ԼՈՒԾԱՐԵԼ ԱՆՈՐԾՈՒՆՅԱ ԴԱՐՁԱԾ ԱԺ-Ն»,- ՀԱՄՈԶՎԱԾ Է Ա.ԵՂԱՄՅԱՆԸ

15-21.10.2004

Ազգային ժողովի հերթական եռօրյան նախորդներից առանձնանում էր թերևս միայն նրանով, որ ներկայացված օրենքների նախագծերի քննարկումներն անցնում էին գրեթե դատարկ դահլիճում: Թե՛ նախասրահում ու միջանցքներում, թե՛ աշխատասենյակներում տիրող մեռյալ վիճակը նյարդայնացրել էր լրագրողներին, որոնց թիվը, առանց չափազանցության, գերազանցում էր ներկա պատգամավորների թվին: «Շա՜տ է տխուր»,- հոգոց էին հանում լրատվամիջոցների աշխատակիցներն ու մտաբերում նախորդ խորհրդարանները, ուր կարծիքների բախումներ կային, զարգացումներ, իսկ լրագրողների համար էլ ընթերցողներին ներկայացնելու հարուստ նյութ: Խորհրդարանում թևածող մեռյալությունն էլ հենց ավելի ամրապնդեց ԱԺ միջանցքներում երբեմն-երբեմն հնչող այն միտքը, թե առաջիկայում լուծարվելու է «օրենսդիր մարմնում հավաքված անբանների ժողովը»: Տիրող անհուսալի այս վիճակը «Ազգային Միաբանություն» խմբակցության ղեկավար ԱՐՏԱՇԵՍ ԳԵՂԱՄՅԱՆԻՆ հիմք տվեց եզրակացնելու.

-Աժ աշխատանքներն այսօր բոյկոտում են կոալիցիայի մաս կազմող քաղաքական ուժերը, Քոչարյանի նկատմամբ լոյալ դիրք գրաված պատգամավորները և ոչ թե ընդդիմությունը: Բոյկոտի ականատեսը եղանք հատկապես այն ժամանակ, երբ քննարկվում էր ընտրական օրենսգիրքը: Դահլիճում 15-16 մարդ կար: Նրանք էլ այն պատգամավորներն էին, ովքեր հերթագրվել էին կա՛մ ելույթի, կա՛մ հարցեր տալու համար: Իսկ մեծամասնությունը ներկայացնող մյուս «օրենսդիրները», եթե անգամ իսկ գտնվում են Ազգային Ժողովի շենքում, կարծում եմ, այնտեղ քննարկվող օրենքների հետ որևէ առնչություն չունեցող գործերով են զբաղվում: Ընտրական օրենսգրքի քննարկումների մթնոլորտը պատահական չէ, որ նշեցի. հիշու՞մ եք, ինչպիսի աղմուկ էին բարձրացրել կոալիցիայի մաս կազմող կուսակցությունները լրատվամիջոցներով` մեղադրելով ընդդիմությանն այդ օրինագծի քննարկումներին չմասնակցելու համար: Իսկ ինչու՞ իրենք այդ քննարկումները բոյկոտեցին...

- Ուրեմն, ինչպե՞ս հասկանալ կոալիցիայի այս բոյկոտը:

- Անխուսափելի էր դա, որովհետև ԱԺ աշխատանքները հիմնականում կառուցված էին ընդդիմության կողմից բարձրացվող հարցադրումների շուրջ ծավալվող քննարկումների վրա: Ընդդիմություն էր նոր մտքեր արտահայտում, սուր հարցադրումներ անում, որոնք պարզաբանման կարիք էին զգում: Սակայն երբ մենք վերջնականապես համոզվեցինք, որ մեր անգամ իսկ անվիճելի առաջարկություններից ու փաստարկներից հետո էլ, ավա՜ղ օրակարգից հանվում էին հրատապ օրենքների նախագծերը, և ընդունվում էին այն օրենքները, որոնք մշակվում էին ոչ թե ԱԺ-ում քննարկումների արդյունքում, այլ նախագահի աշխատակազմում, բոյկոտեցինք նիստերը: Իսկ ստեղծված իրավիճակում դա արժեզրկեց ԱԺ-ում մեծամասնության գոյությունը, որն էլ դիմեց վերը հիշատակածս լռակյաց բոյկոտին:

- Արդյոք ճի՞շտ են այն ենթադրությունները, թե առաջիկայում այս ԱԺ-ն լուծարվելու է: Կարդալ ավելին...