ИРАВУНК
«ՆԱԽ ՀԱՐԿ Է ԼՈՒԾԱՐԵԼ ԱՆՈՐԾՈՒՆՅԱ ԴԱՐՁԱԾ ԱԺ-Ն»,- ՀԱՄՈԶՎԱԾ Է Ա.ԵՂԱՄՅԱՆԸ
15-21.10.2004
Ազգային ժողովի հերթական եռօրյան նախորդներից առանձնանում էր թերևս միայն նրանով, որ ներկայացված օրենքների նախագծերի քննարկումներն անցնում էին գրեթե դատարկ դահլիճում: Թե՛ նախասրահում ու միջանցքներում, թե՛ աշխատասենյակներում տիրող մեռյալ վիճակը նյարդայնացրել էր լրագրողներին, որոնց թիվը, առանց չափազանցության, գերազանցում էր ներկա պատգամավորների թվին: «Շա՜տ է տխուր»,- հոգոց էին հանում լրատվամիջոցների աշխատակիցներն ու մտաբերում նախորդ խորհրդարանները, ուր կարծիքների բախումներ կային, զարգացումներ, իսկ լրագրողների համար էլ ընթերցողներին ներկայացնելու հարուստ նյութ: Խորհրդարանում թևածող մեռյալությունն էլ հենց ավելի ամրապնդեց ԱԺ միջանցքներում երբեմն-երբեմն հնչող այն միտքը, թե առաջիկայում լուծարվելու է «օրենսդիր մարմնում հավաքված անբանների ժողովը»: Տիրող անհուսալի այս վիճակը «Ազգային Միաբանություն» խմբակցության ղեկավար ԱՐՏԱՇԵՍ ԳԵՂԱՄՅԱՆԻՆ հիմք տվեց եզրակացնելու.
-Աժ աշխատանքներն այսօր բոյկոտում են կոալիցիայի մաս կազմող քաղաքական ուժերը, Քոչարյանի նկատմամբ լոյալ դիրք գրաված պատգամավորները և ոչ թե ընդդիմությունը: Բոյկոտի ականատեսը եղանք հատկապես այն ժամանակ, երբ քննարկվում էր ընտրական օրենսգիրքը: Դահլիճում 15-16 մարդ կար: Նրանք էլ այն պատգամավորներն էին, ովքեր հերթագրվել էին կա՛մ ելույթի, կա՛մ հարցեր տալու համար: Իսկ մեծամասնությունը ներկայացնող մյուս «օրենսդիրները», եթե անգամ իսկ գտնվում են Ազգային Ժողովի շենքում, կարծում եմ, այնտեղ քննարկվող օրենքների հետ որևէ առնչություն չունեցող գործերով են զբաղվում: Ընտրական օրենսգրքի քննարկումների մթնոլորտը պատահական չէ, որ նշեցի. հիշու՞մ եք, ինչպիսի աղմուկ էին բարձրացրել կոալիցիայի մաս կազմող կուսակցությունները լրատվամիջոցներով` մեղադրելով ընդդիմությանն այդ օրինագծի քննարկումներին չմասնակցելու համար: Իսկ ինչու՞ իրենք այդ քննարկումները բոյկոտեցին...
- Ուրեմն, ինչպե՞ս հասկանալ կոալիցիայի այս բոյկոտը:
- Անխուսափելի էր դա, որովհետև ԱԺ աշխատանքները հիմնականում կառուցված էին ընդդիմության կողմից բարձրացվող հարցադրումների շուրջ ծավալվող քննարկումների վրա: Ընդդիմություն էր նոր մտքեր արտահայտում, սուր հարցադրումներ անում, որոնք պարզաբանման կարիք էին զգում: Սակայն երբ մենք վերջնականապես համոզվեցինք, որ մեր անգամ իսկ անվիճելի առաջարկություններից ու փաստարկներից հետո էլ, ավա՜ղ օրակարգից հանվում էին հրատապ օրենքների նախագծերը, և ընդունվում էին այն օրենքները, որոնք մշակվում էին ոչ թե ԱԺ-ում քննարկումների արդյունքում, այլ նախագահի աշխատակազմում, բոյկոտեցինք նիստերը: Իսկ ստեղծված իրավիճակում դա արժեզրկեց ԱԺ-ում մեծամասնության գոյությունը, որն էլ դիմեց վերը հիշատակածս լռակյաց բոյկոտին:
- Արդյոք ճի՞շտ են այն ենթադրությունները, թե առաջիկայում այս ԱԺ-ն լուծարվելու է: Подробнее...
«ԱՆՀՐԱԺԵՇՏ ԳՈՒՄԱՐՆԵՐԸ ԹՈՂ ՎԵՐՑՆԵՆ ՆՐԱՆՑԻՑ, ՈՎՔԵՐ ԽԺՌԵԼ ԵՆ ԴՐԱՆՔ»
30.09.2003
Հասարակության մտորումներն ու հարցադրումները հիմնականում հայաստանյան գրեթե բոլոր ընտանիքներին առնչվող ու տարիներով չարչրկված ավանդների վերադարձի շուրջ են: Մարդիկ զարմանում են, թե սեպտեմբերի 10-ին «Ազգային միաբանությունն» ինչու դեմ քվեարկեց խնդրին:
- ԱՄ-ն դեմ է ոչ թե ավանդների վերադարձին, այլ ժամանակավոր հանձնաժողովին,- հստակեցնում է ԱԺ «Ազգային միաբանություն» խմբակցության անդամ ԳԱԳԻԿ ԿՈՍՏԱՆԴՅԱՆԸ: - Մեր այդ դիրքորոշումը շատ ճիշտ է և ռեալ: Մենք չենք ուզում, որ ժողովրդին խաբեն հերթական անգամ: Հայտարարում եմ ամենայն պատասխանատվությամբ՝ ժամանակավոր հանձնաժողովի ստեղծումը մեծ բլեֆ էր: Նման հանձնաժողով ունեցել ենք, որն աշխատել է 2 տարի, գիտենք, թե այդ ընթացքում որքան գումարներ են ծախսվել, գիտենք նաև, որ արդյունքները զրո են: Այդ հանձնաժողովի գործունեության ընթացքում թե՛ պետությունը, թե՛ ժողովուրդը վնասից բացի որևէ օգուտ չեն ունեցել: Դրանից զատ հիանալի գիտենք, թե ցանկացած ժամանակավոր հանձնաժողովի աշխատանքն ինչ հունով է ընթացել, ինչի է վերածվել, և թե արդյունքում ինչ ենք ունեցել: Որպես բառերիս հիմնավորում կվկայակոչեմ և՛ էներգետիկայի, և՛ «27»-ի ժամանակավոր հանձնաժողովների գործունեությունը: Սեպտեմբերի 10-ին ստեղծված ժամանակավոր հանձնաժողովն էլ ժողովրդին խաբելու հերթական քայլ է:
- Ի՞նչ եք առաջարկում Դուք՝ անձամբ:
- ՕԵԿ-ը ներկայացրել է օրինագիծ, թող բարի լինեն քննարկման դնել այդ օրինագիծը, ընդունենք առաջին ընթերցմամբ, հետագայում կաշխատենք, կկատարելագործենք այն, կընդունենք երկրորդ ընթերցմամբ և 2004-ի բյուջեով արդեն կնախանշենք ավանդները վերադարձնելու միջոցները: Եթե մենք այսօր պետության պարտքերը վճարում ենք այլ երկրներին, դիցուք, ՌԴ-ին, ինչո՞ւ սեփական ժողովրդի պարտքերն անմիջապես չպետք է վերադարձնենք: Ինչքա՞ն կարելի է խաբել սեփական ժողովրդին:
- Ձեր բառերի ենթատեքստում տարածված այն կարծիքն է, թե խնդիրը թաղելու լավագույն միջոցը ժամանակավոր հանձնաժողով ստեղծելն է:
- Համամիտ եմ, այդպես է: Ի՞նչ է նշանակում ժամանակավոր հանձնաժողով, միայն մեկ բան՝ ջուր ծեծել: Այդ հանձնաժողովը լավագույն դեպքում կարող է ընդամենը ճշտել, թե պետության պարտքը սեփական ժողովրդին որքան է կազմում:
- Բայց չէ՞ որ այսօր դրա վերաբերյալ տարբեր թվեր են հնչում:
- Այո՛, այսօր թվեր են ասում, բայց մի՛ մոռացեք, որ ինֆլյացիա է տեղի ունեցել, տնտեսական ու ֆինանսական վայրիվերումներ են եղել, որոնց արդյունքում ամենատարբեր փոփոխություններ են գրանցվել: Կրկնում եմ՝ ստեղծված հանձնաժողովը լավագույն դեպքում կասի որոշակի թիվ, այն է՝ որքան է կազմում պետության պարտքը: Առանց քաշքշոցների մենք պարտավոր ենք մեխանիզմներ մշակել արդեն 2004-ին ժողովրդի գումարները վերադարձնելու նպատակով: Ի դեպ, վերադարձնելու պրոցեսը շատ իդեալական ու օբյեկտիվ պետք է լինի:
- Ի՞նչը նկատի ունեք: Подробнее...
«ՌՈԲԵՐՏ ՔՈՉԱՐՅԱՆՆ ՈՒ ՍԵՐԺ ՍԱՐԳՍՅԱՆԸ ԲՈՒՐԲՈՆՆԵՐԻ ՆՄԱՆ ՈՉԻՆՉ ՉԵՆ ՄՈՌԱՑԵԼ ԵՎ ՈՉԻՆՉ ԷԼ ՉԵՆ ՍՈՎՈՐԵԼ»
24.10.2003
Վերջին շրջանում հաճախ է հնչում այն ենթադրությունը, թե գերտերություններն առաջիկայում Հայաստանին պարտադրելու են ԼՂՀ հիմնահարցի լուծման ոչ նպաստավոր տարբերակ: Աշխարհաքաղաքական զարգացումների ներկա ֆոնի վրա հնարավո՞ր է նման պարտադրանքը, թե՞ ոչ: Հարցի առնչությամբ զրույցի հրավիրեցինք «Ազգային միաբանություն» կուսակցության նախագահ, ԱԺ պատգամավոր ԱՐՏԱՇԵՍ ԳԵՂԱՄՅԱՆԻՆ:
- Եկեք վերլուծենք, թե ինչի ականատեսը եղանք անցած ամիսների ընթացքում,- առաջարկեց պարոն Գեղամյանը: - Այն, որ փետրվարի 19-ի նախագահական ընտրություններն անցան ամենախայտառակ կերպով, արձանագրվեցին թե՛ Եվրախորհրդի դիտորդական առաքելության կողմից, թե՛ ԵԱՀԿ, և, ինչու չէ, մատնանշվեց նաև ԱՄՆ Պետդեպարտամենտի համապատասխան հայտարարության մեջ: Դրանից հետո տեղի ունեցան իրենց անօրինականություններով չզիջող երկրորդ փուլի ընտրությունները, որոնց հաջորդեցին ԱԺ ավելի խայտառակ ընտրությունները: Այսինքն, ՀՀ ղեկավարությունը (ի դեմս Ռոբերտ Քոչարյան-Սերժ Սարգսյան երկյակի), փաստորեն, իր վարքագծով արհամարհեց դիտորդական առաքելությունների և նրանց թիկունքում կանգնած երկրների գնահատականները:
- Ինչը, ի դեպ, ներվեց նրանց: Ինչո՞ւ:
- Հարցին հարցով պատասխանեմ. մի՞թե այդքան ուժե՞ղ էին Ռոբերտ Քոչարյանն ու Սերժ Սարգսյանը, որ կարողացան մարտահրավերի ձեռնոց նետել միջազգային հանրությանը: Իհարկե, ոչ: Շարունակեմ. դրան զուգահեռ վերջերս Ադրբեջանում տեղի ունեցան նախագահական ընտրություններ: «Եվրանյուզի» և «Սի-Էն-Էն»-ի համապատասխան ռեպորտաժներից պարզ դարձավ, որ այնտեղ էլ օրենքի կոպիտ խախտումներ են եղել:
- Այնուամենայնիվ, միջազգային հանրությունը Ադրբեջանի պարագայում ևս կարծես չցանկացավ կենտրոնանալ կեղծիքների ու ապօրինությունների վրա:
- Միջազգային հանրությունը՝ ի դեմս գերտերությունների, այո՛, չցանկացավ որևէ սկզբունքային լուրջ քայլ կատարել թե՛ ՀՀ-ի, թե՛ Ադրբեջանի դեպքում:
- Ըստ Ձեզ, ո՞րն էր նման «նահանջի» պատճառը:
- Շուրջ երկու տարի առաջ Փարիզում և Քի-Վեստում տեղի ունեցած Ալիև-Քոչարյան բանակցությունների ժամանակ նրանց միջև հստակ պայմանավորվածություն է կայացել, որը օրհնվել է Ֆրանսիայի և ԱՄՆ-ի կողմից: Եթե հիշում եք, այն ժամանակ ասում էին, թե առաջիկայում բոլորը հավաքվելու են Շվեյցարիայում և վերջնականապես ստորագրելու են պայմանագիրը, ինչը, սակայն, տեղի չունեցավ:
- Եվ ո՞րն էր պայմանագրի չկնքման գլխավոր պատճառը: Подробнее...
«ՈՐՈՇ ՀԱՆՑԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ՃԱՆԱՊԱՐՀ ԵՆ ՀԱՐԹՈՒՄ ԱՅԼ ՀԱՆՑԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ՀԱՄԱՐ»
26.09.2003
Հետևում մնացին ԱԺ առաջին երկու եռօրյաները: Հակառակ քաղաքական գործիչների կանխատեսումների, գործընթացները խորհրդարանում շատ խաղաղ էին: Լրատվամիջոցներն ու հանրությունն էլ կատակեցին, թե սկսվել է ընդդիմության և կոալիցիայի մեղրամիսը: Որքա՞ն կտևի այն:
- Սկզբից ևեթ ասեմ, որ «քաղաքական թեժ աշնան» գաղափարն ասպարեզ է իջեցրել հենց ինքը՝ Ռոբերտ Քոչարյանը,- ասում է ԱԺ պատգամավոր, «Ազգային միաբանություն» կուսակցության նախագահ ԱԼԵՔՍԱՆ ԿԱՐԱՊԵՏՅԱՆԸ:
- Նպատա՞կը:
- Դրանից ժողովուրդը ոգևորվում է, սին հույսեր փայփայում, իսկ քաղաքական աշունը «թեժ» չլինելու պարագայում ընդդիմությունը վարկաբեկվում է: Եզրակացությունը լինում է այն, որ սրանց դեմ խաղ չկա, պետք է համակերպվենք (ինչպես տարածում են որոշ լրատվամիջոցներ՝ թերթերի խմբագիրներ ու հեռուստալրագրողներ): Իսկ ընդհանրապես ամեն ինչ շատ պրիմիտիվ է (ինչպես հեղինակները): ԱԺ-ում վարչակազմն ունի 106 ձայն, ընդդիմությունը լավագույն դեպքում՝ 25: Վերջիններս խոսում են հիմնավոր, թեժացնում իրավիճակը, իսկ քվեարկությամբ ոչ մի որոշում չի անցնում, ինչպես դա եղավ ԶԼՄ-ների, ավանդների վերադարձման և մի շարք այլ օրենքների հետ: Միայն ձայների մեծամասնությունը չի կարող արդարության չափանիշ դառնալ: Իսկ Քոչարյան-Սարգսյան քաղաքական զույգն ասում է, թե մեզ մոտ դեմոկրատիա է, թե ընդդիմությունն ինչ ուզում ասում է, բայց ժողովուրդը՝ ի դեմս ԱԺ-ում ներկայացված պատգամավորների մեծամասնության, դեմ է այդ հարցադրումներին և օրենքների նախագծերին: Ահա այդպես, վերջ կոմեդիային... Ժողովուրդը հիասթափվում է հերթական անգամ:
- Եվ էլի որքա՞ն է շարունակվելու հիասթափությունների շղթան, ի վերջո, ո՞րն է լինելու մեր երկրի, մեր ժողովրդի ճակատագիրը:
- Պետությունը, որը մի հոգու վրա է հենված, դատապարտված է կործանման: Իհարկե, օրենքի իշխանությունը գերադասելի է ցանկացած անհատի իշխանությունից: Մեզ մոտ, սակայն, Ռոբերտ Քոչարյան-Սերժ Սարգսյան տանդեմը փոխարինում է իշխանության թե՛ օրենսդիր, թե՛ գործադիր, թե՛ դատական թևերին: Հայտնի ասացվածքը՝ «Ավելի լավ է գործ ունենալ մի այլ Աստված ունեցող անձի հետ, քան այնպիսի մարդու, որն ընդհանրապես Աստված չունի», վերաբերում է հիշատակածս անձանց: Այդ զույգը նման է այն «ճարպիկ գողին», որին հաջողվում է կախել տալ իր իսկ կողմից կողոպտվածին:
- Որքան կռահում եմ, ակնարկում եք պերմանենտ ընտրությունների շղթան:
- Այո՛, որովհետև ժողովրդավարության ողջ հանդիսակարգը, նրա թագն ու պսակն ընտրություններն են: Վախի, շանտաժի, սնանկացման վտանգի և ահաբեկչության շնորհիվ Քոչարյանին ու Սարգսյանին հաջողվեց 2003թ. փետրվարի 19-ին բոլոր բիզնեսմեններին, պետական ապարատի, ոստիկանության, դատախազության, հարկային, ազգային անվտանգության և այլ ոլորտների աշխատողներին ստիպել՝ իրենց խղճին և համոզմունքներին հակառակ զանգվածային ընտրախախտումներ կատարել և Ռոբերտ Քոչարյանին ՀՀ ոչ լեգիտիմ նախագահ դարձնել: Ժողովրդական իմաստնությունն ասում է՝ լավ է կանգնած մեռնել, քան ծնկաչոք ապրել: Անկասկած է, մարդիկ, ովքեր ստիպված են եղել ապօրինություններ կատարել, երբեք չեն ներելու Ռոբերտ Քոչարյանին: Նրանք իրենց հոգու հանգստության, հարազատների, զավակների ապագայի համար կըմբոստանան իրենք իրենց ու այն մարդկանց դեմ, ում դրդմամբ կատարել են այդ քայլը:
Подробнее...
