Արտաշես Գեղամյան. Ինֆորմացիոն կուրտիզանուհիների թշվառությունն՝ առանց պերճանքի

Իրավունք, 15.07.2016

Ավարտվեց ԵԱՀԿ Խորհրդարանական վեհաժողովի ամենամյա՝ հոբելյանական նստաշրջանը, որը 2016թ. հուլիսի 1-5-ը տեղի ունեցավ Թբիլիսիում՝ «Խորհրդարանական համագործակցության 25 տարի. ամրապնդելով վստահությունը երկխոսության միջոցով» կարգախոսով։ Անվիճելի է այս, թերևս, ամենահեղինակավոր միջազգային համաժողովի (բնականաբար, ՄԱԿ Գլխավոր վեհաժողովը չհաշված) և նրա արդյունքների հիման վրա ընդունված բանաձևերի հսկայական նշանակությունը։ Համոզված եմ, որ ԵԱՀԿ ԽՎ ամենամյա՝ քսանհինգերորդ խորհրդաժողովի եզրափակիչ լիագումար նիստում ընդունված գլխավոր ամփոփիչ փաստաթուղթը՝ Թբիլիսիի հռչակագիրը (այսուհետ՝ Հռչակագիր), անկասկած, դրական ներգործություն կունենա լարվածության մեղմացման վրա, մասնավորապես՝ ադրբեջանա-ղարաբաղյան հարաբերություններում։ Չխորանալով մանրամասների մեջ՝ միայն առանձին մեջբերումներ կատարենք Հռչակագրից։

 ՇՆՈՐՀԱԿԱԼՈՒԹՅՈՒՆ, ՀՊԱՐՏՈՒԹՅԱՆ ՀԱՄԱՐ

01.07.2016, Իրավունք

Մեր ազգի համար վերջին երեք ամիսները շատ  բուռն  էին և իրադարձություններով լի: Իրադաձություններ, որոնք  և՛ ցավ, կսկիծ բերեցին  շատ  ու շատ հայ ընտանիքների, ամբողջ  հայ  ժողովրդին,  և՛, միաժամանակ,  հպարտության  ու  միասնականության  աներևակայելի  զգացողություն: Դրանք  ստիպեցին  շատ  երևույթներ  վերաիմաստավորել: Մենք  նորից, ինչպես  Անկախության  ակունքների տարիներին,  ապրեցինք  միաբանվելու  բերկրանքը՝ զինվորից  մինչև  Գերագույն  գլխավոր  հրամանատար: 

 ԵԿԵԼ Է ԹՈՒՐՔ-ԱԴՐԲԵՋԱՆԱԿԱՆ ՌԱԶՄԱՎԱՐՆԵՐԻ ՄՏԱԾԵԼՈՒ ԺԱՄԱՆԱԿԸ …

29.06.2016, Իրավունք

29.06.2016, Հայոց աշխարհ

«Հայաստանի Հանրապետության և Ռուսաստանի Դաշնության միջև Հավաքական անվտանգության կովկասյան տարածաշրջանում հակաօդային պաշտպանության միավորված տարածաշրջանային համակարգ ստեղծելու մասին» համաձայնագիրը, որը ստորագրվել էր 2015 թ. դեկտեմբերի 23-ին Մոսկվայում, բախտորոշ նշանակություն է ստանում մերօրյա աշխարհաքաղաքական բարդ պայմաններում: Ուստի այս իրավիճակում յուրաքանչյուր պատասխանատու քաղաքական ուժ, կարծում եմ, իր առաջ պետք է խնդիր դնի՝ ի՞նչ անել, ինչպիսի՞ դիրքորոշում որդեգրել, որպեսզի կատարվող ամեն քայլ, ցանկացած գործողություն, որն արտաքին աշխարհին է առնչվում՝ ծառայեցվի Հայաստանի Հանրապետության ազգային անվտանգության ամրապնդման գործին, մեր երկրի դաշնակիցների հետ հարաբերությունների էլ ավելի խորացմանը, չեզոք երկրներին մեր բարեկամների շարքերում համալրելուն, իսկ Հայաստանի շահերին այսօր հակառակ դիրքերից հանդես եկողներին՝ չեզոքության քաղաքականություն որդեգրելուն: Բոլոր տեսակի այլ մոտեցումները ներկայիս բարդ աշխարհաքաղաքական իրավիճակում ոչ այլ ինչ են, քան քաղաքական լարախաղացություն, էլ չենք ասում՝ դավաճանություն:

 ՊԱՀՈ՜ «ՉՈՐՐՈՐԴ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ» ՍԱՏԱՐՈՒՄ Է

 ՌՈԲԵՐՏ ՔՈՉԱՐՅԱՆԻՆ. ՀԱՍԱ՜ՆՔ…

Վերջերս ակնհայտ են Տեր-Պետրոսյանի և Քոչարյանի ճամբարներում տիրող շփոթվածությունը և դյուրագրգռությունը: Բանը հասել է այնտեղ, որ տերպետրոս¬յա¬նա-կան քարոզչամեքենան արդեն իսկ, ճիշտ է` շփոթահար, բայց բացահայտ, պաշտ¬պա-նում է Քոչարյանին և նրա մերձավորներին: Չնայած զարմանալու ոչինչ չկա. Ատե-լությունը, նախանձը, խանդը, թույնը և վերջապես «աբիժնիկությունը» երկրի Նախագահ Սերժ Սարգսյանի ու նրան սատարող քաղաքական ուժերի նկատմամբ մթագնել է նրանց գիտակցությունը: Եկեք տեսեք. քուն ու դադար չունեն, որ «Ազգային Միա¬բա-նություն կուսակցությունը» և դրա նախագահ Արտաշես Գեղամյանը հետևողականորեն պաշտ¬պանում են Հայոց պետականության ամրապնդմանն ուղղված ՀՀ Նախագահի քայ-լերը: Իսկ որպեսզի ասվածն ավելի պարզ ու հասկանալի լինի, ստորև ներկայացնում ենք Արտաշես Գեղամյանի ելույթը ՀՀ Ազգային Ժողովի հունիսի 17-ի նիստում և «Ազ-գային Միաբանություն կուսակցության» նախագահության անդամ Լևոն Գալստյանի արձագանքը Ա. Գեղամյանի ելույթին հաջորդած տերպետրոսյանական քարոզչա-մեքենայի հերթական կաղկանձին: