Арташес Гегамян: Закавказье на пороге необратимых перемен

02.06.2014, Регнум

1 июня, в Международный день защиты детей, осмысливаешь свою личную ответственность в защите прав ребенка, чтобы все дети росли счастливыми, учились, занимались любимым делом, а в будущем стали прекрасными папами и мамами, достойными гражданами своей страны. И в этом благородном деле трудно переоценить роль Организации по безопасности и сотрудничеству в Европе (ОБСЕ), деятельность которой нацелена на предотвращение возникновения конфликтов, урегулирование кризисных ситуаций, ликвидацию последствий конфликтов.

Одним из основных органов этой организации, напомним, является Парламентская ассамблея ОБСЕ (ПА ОБСЕ), которая с 28-го июня по 2-е июля т.г. в Баку проведет 23-ю Ежегодную сессию под девизом: "Хельсинки плюс 40: Цель - безопасность каждого человека".

Несомненно, что у каждой из парламентских делегаций 57 государств-членов ОБСЕ есть чем поделиться с коллегами, имея своей задачей внести свой весомый вклад в выработку документов, реализация которых приблизила бы наши страны к достижению благородных целей в международно-правовой, военно-политической, экономической и гуманитарных областях, заложенных в Заключительном акте Совещания по безопасности и сотрудничеству в Европе, 40-летие принятия которого будет торжественно отмечено в 2015 году в Хельсинки.

 Азербайджано-турецкая пропагандистская машина потерпела в Астане фиаско - армянский депутат

11.06.2014, Регнум

На учредительном заседании Евразийского экономического союза (ЕАЭС) в Астане азербайджано-турецкая пропагандистская машина потерпела фиаско. Об этом заявил депутат парламента Армении от фракции правящей Республиканской партии (РПА) Арташес Гегамян, говоря о предложении президента Казахстана Нурсултана Назарбаева о том, чтобы Армения присоединилась к ЕАЭС в рамках признанных ООН границ.

По мнению Гегамяна, если бы в Астане президент Армении Серж Саргсян вступил в дискуссию с Назарбаевым, в будущем он дал бы повод Азербайджану обвинять Ереван в срыве процесса мирного урегулирования нагорно-карабахского конфликта. Кроме того, как отметил депутат, армянская сторона сама бы противоречила своей официальной позиции, согласно которой Нагорный Карабах является суверенным государством, и только его власти имеют право делать какие-либо заявления от имени Степанакерта.

"Когда все это сопоставляешь с произошедшими на границе с Нахичеванью событиями, становится понятно, что у азербайджано-турецкой стороны сдают нервы", - заключил Гегамян.

 На пост секретаря Совета нацбезопасности Армении может быть назначен Арташес Гегамян – СМИ

28.05.2014, Регнум

Самым вероятным кандидатом на пост секретаря Совета национальной безопасности Армении является депутат от Республиканской партии Армении (РПА) Арташес Гегамян. Об этом сообщает местная газета "Грапарак". В беседе с корреспондентом издания Гегамян заявил, что с ним "еще не говорили".

Согласно информации, власти страны обсуждали также кандидатуры главы администрации президента Вигена Саркисяна и замглавы МИД Армении Шаварша Кочаряна.

Отметим, что пост секретаря Совета нацбезопасности Армении остается вакантным после недавней отставки Артура Багдасаряна. Возглавляемая им партия "Оринац еркир" 16 апреля по итогам заседания своего политсовета объявила о решении выйти из правящей коалиции, в которую входит также возглавляемая президентом Армении Республиканская партия.

http://regnum.ru/news/fd-abroad/1807614.html#ixzz331LCwX5v

Самым вероятным кандидатом на пост секретаря Совбеза является Арташес Гегамян

28.05.2014, Panorama.am

По сведениям газеты «Грапарак», самым вероятным кандидатом на пост секретаря Совета национальной безопасности Армении является депутат от Республиканской партии Арташес Гегамян. В беседе с корреспондентом издания А.Гегамян заявил, что с ним «еще не говорили».

http://www.panorama.am/ru/press/2014/05/28/hraparak2/?sw

Самым вероятным кандидатом на пост секретаря Совбеза является Арташес Гегамян

28.05.2014, novostink.ru

По сведениям газеты «Грапарак», самым вероятным кандидатом на пост секретаря Совета национальной безопасности Армении является депутат от Республиканской партии Арташес Гегамян. В беседе с корреспондентом издания А.Гегамян заявил, что с ним «еще не говорили».

http://novostink.ru/armenia/72108-samym-veroyatnym-kandidatom-na-post-sekretarya-sovbeza-yavlyaetsya-artashes-gegamyan.html#ixzz331O0eFOS

 ՂՐԻՄ-ՂԱՐԱԲԱՂ-ՔՐԴՍՏԱՆ. ԻՆՉՈ՞Ւ Է ԱՐԵՎՄՈՒՏՔԸ ՊԱՅՔԱՐՈՒՄ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴՆԵՐԻ ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ ԴԵՄ

ԱՐՏԱՇԵՍ ԳԵՂԱՄՅԱՆԻ ՀԱՐՑԱԶՐՈՒՅՑԸ

25.03.2014, Ռեգնում

«Հայաստանի և Ռուսաստանի նախագահների մամուլի ծառայությունների տեղեկատվությունը Ղրիմի հարցի վերաբերյալ նախագահների հեռախոսազրույցի մասին լիովին արտացոլում է այդ երկու երկրների մոտեցումների էությունը։ Դրանց հիմքում ընկած է ՄԱԿ Կանոնադրության 2-րդ կետի 1-ին հոդվածը, որը հստակ նշում է հետևյալ ճշմարտությունը. բարեկամական հարաբերություններ զարգացնել ազգերի միջև՝ ժողովուրդների իրավահավասարության և ինքնորոշման սկզբունքի հարգման հիման վրա, ինչպես նաև համապատասխան այլ միջոցներ ձեռնարկել համընդհանուր խաղաղության ամրապնդման համար»,- REGNUM լրատվական գործակալությանը տված հարցազրույցում ասել է ԵԱՀԿ ԽՎ-ում Հայաստանի խորհրդարանական պատվիրակության ղեկավար, «Ազգային միաբանություն» կուսակցության և «Հյուսիսային հեռանկար» հասարակական կազմակերպության նախագահ Արտաշես Գեղամյանը։ Նա միաժամանակ տարակուսանք է հայտնել այն առիթով, որ որևէ մեկն առհասարակ կարող է արհամարհել ՄԱԿ Կանոնադրության այդ հիմնարար հոդվածի գերակայությունը։ «Ավաղ, աշխարհի կեսը ժողովուրդների ինքնորոշման իրավունքի մեկնաբանման հարցերում առաջնորդվում է երկակի չափորոշիչներով, քաղաքական իրավիճակով, որի հիմքում ընկած է Հանս Մորգենթաուի տխրահռչակ Real Politic-ի տեսությունը, որով, ցավոք, արդեն ոչ մեկ տասնամյակ առաջնորդվում են աշխարհի առաջատար երկրները։ Հայաստանի դիրքորոշումը Ղրիմի հանրաքվեի հարցում շատ ուժեղ է, և իզուր են այն խեղաթյուրելու փորձերը։ Չէ՞ որ դեռ ոչ ոք չի ջնջել ՄԱԿ Կանոնադրությունը, կասկածի տակ չի առել դրա 1-ին հոդվածը։ Ինձ չափազանց տարօրինակ են թվում հանրապետությունում տարածված բարբաջանքներն առ այն, թե Հայաստանն, իբր, վնասակար և երերուն դիրքորոշում է որդեգրել այս հարցում։ Եվ այստեղ, իմ կարծիքով, Ռուսաստանի, ինչու չէ՝ նաև Հայաստանի բարին չկամեցողները խիստ թույլ են։ Բացատրեմ ինչու։ Եվրոպայի խորհրդին կից գործում է Խորհրդակցական մարմին՝ Վենետիկի հանձնաժողովը (նույն՝ իրավունքի միջոցով ժողովրդավարության հասնելու  Եվրահանձնաժողովը), որի անդամ է 59 պետություն, այդ թվում Եվրոպայի խորհրդի բոլոր 47 անդամ պետությունները։ 2013թ. ԱՄՆ-ը այդ կազմակերպության մշտական անդամ դառնալու հայտ է ներկայացրել։ Ուրեմն, ի՞նչն է խանգարել, մասնավորապես, Եվրոպայի խորհրդին, միջազգային հանրությանը այդ շատ հեղինակավոր միջազգային կազմակերպության անդամներին պատվիրակել Ուկրաինա, Կիև, որպեսզի գնահատի Ուկրաինայի Գերագույն ռադայի գործողությունների և որոշումների իրավազորությանը՝ սկսած ընթացիկ տարվա փետրվարի 252-ից։ Համապատասխանե՞լ են արդյոք դրանք Ուկրաինայի օրենքների ոգուն ու տառին, որքանո՞վ են համապատասխանել Եվրոպայի խորհրդի, որի անդամն է Ուկրաինան, ոգուն և ընդունած սկզբունքներին։ Ինչո՞ւ Վենետիկի հանձնաժողովը, որը վերահսկում է անգամ փոքր քաղաքներում և ավաններում անցկացվող ընտրությունները, և որն այս կամ այն ընտրական գործընթացի լեգիտիմության մասին դասախոսություններ է կարդում և խրատներ տալիս, հիմնականում, հետխորհրդային տարածքի երկրների ղեկավարությանը, չգիտես ինչու ձեռնպահ մնաց Կիև գնալուց և այդպես էլ իր փորձագիտական գնահատականը չտվեց։ Չէ՞ որ խոսքը նախկին ԽՍՀՄ ամենամեծ երկրներից մեկի մասին է, որտեղ, ըստ էության, տեղի է ունեցել հակասահմանադրական պետական հեղաշրջում։ Որտե՞ղ էր Վենետիկի հանձնաժողովը։ Ինչո՞ւ չփորձեց տեղում պարզել իրավիճակը։ Սա շատ լուրջ ազդանշան է, որ որքան էլ կոպտորեն խախտվեին միջազգային իրավունքի բոլոր նորմերն Ուկրաինայում, սկզբից ևեթ հայտնի էր, որ «ճշմարտությունը» մայդանցիների կողմն է լինելու։