«Իմ ճակատին չի գրված` պատգամավոր կամ ո՛չ պատգամավոր»

16.02.2016 , Իրատես de facto

ԱՐՏԱՇԵՍ ԳԵՂԱՄՅԱՆ (ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության անդամ)

-Պարոն Գեղամյան, ասել էիք` ժամանակին բիզնեսո՜վ եք զբաղվել, մոնոպոլի՜ստ եք եղել. ո՞ւմ մտքով կանցներ։

-Այո, եղել է նման բան. «Հայէլեկտրո» գործարանի մետաղի մատակարարումը կազմակերպում էր իմ հիմնած «21-րդ դար» ՍՊԸ-ն։ Բացի այդ, էներգետիկ ճգնաժամի ժամանակ, շրջափակման պայմաններում, երբ բացարձակապես չէին թողնում գոնե մեկ ցիստեռն տրանսֆորմատորի յուղ գա Հայաստանի Հանրապետություն, ձեր խոնարհ ծառան Ռուսաստանի ռազմաօդային ուժերի միջոցով տրանսպորտային-ռազմական ինքնաթիռներով բերում էր տրանսֆորմատորի յուղ. դա շատ վտանգավոր բիզնես էր, որովհետև 1991-92 թվականներին երկրորդ այդպիսի խենթը չկար ¥ցանկացած կայծից կարող էր օդում պայթել էդ ինքնաթիռը, Աստծո նախախնամությունը կար, որ չպայթեց¤: Բնականաբար, երբ դու մոնոպոլիստ-մատակարար ես, պետք է երբեմն էլ նման դժվարություններ անցնես:

«Եթե գործ ունեք հիշողության իսպառ կորստի հետ, քա՜ղցր օգտագործեք,

Վարդան Մինասիչ, քա՜ղցր»

Իրատես de facto, 15.06.2012

«Իրատես de facto»-ի հարցերին պատասխանում է «Ազգային միաբանություն» կուսակցության նախագահ, ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության անդամ ԱՐՏԱՇԵՍ ԳԵՂԱՄՅԱՆԸ:

-Ինչպե՞ս եք տեսնում հետընտրական վիճակը Հայաստանում և ի՞նչ զարգացումներ եք կանխատեսում:
-Հայաստանում ստեղծված իրավիճակը վերլուծելիս պարտավոր ենք հաշվի առնել աշխարհաքաղաքական զարգացումները, որոնք կարող են անմիջական անդրադարձ ունենալ Հարավային Կովկասի տարածաշրջանի և հատկապես մեր երկրի վրա: Միայն այդ պարագայում ստեղծված իրավիճակը գնահատելիս զերծ կմնանք լուրջ սխալներ թույլ տալու վտանգից, քանի որ մեր տարածաշրջանում ընթացող աշխարհաքաղաքական զարգացումները խիստ մտահոգիչ են: Բավական է վերլուծել Սիրիայի շուրջ խմորվող իրադարձությունները, ապա անդրադառնալ Իրանին, որը հետևողականորեն պաշտպանում է Սիրիայի իշխանություններին, հասկանալու համար, որ այն, ինչ տեղի ունեցավ Իրաքում, Լիբիայում, Թունիսում, Եգիպտոսում, եթե կատարվի նաև Սիրիայում, Իրանը կզրկվի ներկայումս արաբական աշխարհի իր եզակի դաշնակցից, ուստի նաև` Միջերկրական ծով ելքից: Այսինքն` օղակը Թեհրանի շուրջն է՛լ ավելի կսեղմվի: Բաց կմնա միայն իրանա-ադրբեջանական և իրանա-հայկական ցամաքային սահմանը, որը զարգացումների նման պայմաններում շատ մեծ կարևորություն կստանա, որովհետև այսօր Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև ընթացող գործառույթները դուրս են գալիս միայն այդ երկրների հետաքրքրության շրջանակներից և դառնում են առանցքային ուժի համաշխարհային կենտրոնների` ԱՄՆ-ի, ԵՄ-ի, ՌԴ-ի համար: Այս ամենը վերստին հիմնավորում է, որ Հայաստանի Հանրապետության իշխանությունների, երկրի ներքաղաքական դաշտի համար գերխնդիրը քաղաքական բոլոր ուժերի, քաղաքացիական հասարակության համախմբումն է, այլապես հայոց պետությունը կդառնա շատ խոցելի` ուժի համաշխարհային կենտրոնների սեփական շահերին ստորադասելու տեսակետից, որովհետև իրենք ինչքան էլ բարիդրացիական վերաբերմունք ունենան մեր պետության, գործող իշխանությունների ու մեր ժողովրդի հանդեպ, իրենց վարած ռեալ քաղաքականության պարագայում (իսկ այլ քաղաքականություն ակնկալելը միամտություն կլինի) վերջիններիս աշխարհաքաղաքական շահերը գերիշխելու են զգացմունքային մոտեցումներին: Պատահական չէր, որ ՀՀ Ազգային ժողովի ընտրարշավի ժամանակ ՀՀ և ՀՀԿ նախագահ Սերժ Սարգսյանն ամեն ինչ անում էր երկրի քաղաքական դաշտի միաբանության համար: Եվ այսօր առավել մեծ է քաղաքական յուրաքանչյուր ուժի պարտավորվածությունը հանրապետության ապագայի և ճակատագրի նկատմամբ, եկել է պահը, որ նրանք իրենց ներքաղաքական շահերը մի կողմ դնեն և առաջնային դարձնեն պետականության ամրապնդմանը նպաստող գործողությունները: Այս առումով, ըստ իս, առայժմ հետընտրական զարգացումներն ընդունելի հունով են ընթանում և դրա ապացույցներից է, մասնավորապես, այն, որ ԱԺ ընտրությունների արդյունքների ամփոփումից հետո ԲՀԿ-ն և նրա առաջնորդ Գագիկ Ծառուկյանը հանդես եկան հայտարարությամբ, որ գործելու են միայն ու միայն կառուցողական դաշտում, այսինքն` ոչնչով չեն սասանելու երկրի պետականության կայունությունը: Դրան հաջորդեց ՀՀ նախագահի հայտարարությունը, որ, անկախ նրանից` քաղաքական տվյալ ուժը իշխող է, թե ոչ, յուրաքանչյուր առաջարկ, որը բխում է պետության շահերից, կուսումնասիրվի և դրական ընթացք կստանա:

«ՊԱՐՈՆ ՔՈՉԱՐՅԱՆ, ՄԻ՛ ԽԱՌՆԵՔ ՊԵՏԱԿԱՆՈՒԹՅԱՆ ՆԱՎԻ ՀՐԱՄԱՆԱՏԱՐԱԿԱՆ ԱՆՁՆԱԿԱԶՄԸ, ԹՈՂԵՔ ԳՈՐԾՈՂ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐՆ ԱՇԽԱՏԵՆ»

02.03.2012, Իրատես դե ֆակտո

«Իրատես de facto»-ի հարցերին պատասխանում է «Ազգային միաբանություն» կուսակցության նախագահ ԱՐՏԱՇԵՍ ԳԵՂԱՄՅԱՆԸ

-Քաղաքական դաշտի Ձեր գնահատականը, Ձեր կարծիքով` ինտրիգը հիմա իշխանությա՞ն ներսում է, թե՞ ընդդիմության:
-Երբ ուշադիր ընթերցում եմ տեղական մամուլի հրապարակումները, տեսնում եմ, որ քաղաքական գրեթե բոլոր ուժերը արհեստական, անպտուղ ու անհեռանկար քննարկումներով, ասես, իրենց մութ անկյուն են խցկել: Եվ այդտեղ խնդրո առարկա են դարձրել ոչ թե երկրի առաջ ծառացած արտաքին և դրանցից բխող ներքին խնդիրների լուծման որոնումները, այլ առաջնային են համարում այս պահի համար ոչ արդիական հարցերի շուրջ քննարկումները: Եթե դիտարկենք, թե ներկայում ինչ խնդիրներ են ծառացած աշխարհաքաղաքական զարգացումների արդյունքում Հարավկովկասյան տարածաշրջանում, ինչ աղետալի հետևանքներ կարող են դրանք ունենալ, հատկապես մեր հարևան երկրների` Իրանի, Սիրիայի շուրջ ծավալվող զարգացումների արդյունքում (ինչպես ծրագրել են համաշխարհային ուժի կենտրոնները), ապա այսօրվա քաղաքական օրակարգում պահանջված կլինեն միանգամայն այլ բնույթի հարցեր: Չէ որ չի բացառվում, որ հարյուր-հազարավոր հայազգի փախստականներ կունենանք ԻԻՀ-ից, Սիրիայից, եթե, Աստված մի արասցե, ռազմական գործողությունները սաստկանան Սիրիայում կամ ռմբակոծվի Իրանը: Նման անբարենպաստ զարգացումների ընթացքում մենք պետք է պատրաստ լինենք, որ հնարավոր է փորձ կատարվի արհեստական պատճառներ շահարկելով` Հայաստանի հյուսիսային սահմանները Վրաստանի հետ ընդհանրապես փակվեն: Գաղտնիք չէ, որ Հայաստան-Իրան հարաբերությունները բարիդրացիական են, և սպասելի է, որ համաշխարհային ուժի կենտրոններում մտածեն` Իրանին վերջնականապես մեկուսացնելու նպատակով դրդեն Վրաստանին փակելու հայ-վրացական սահմանը, թեկուզ և հերթական պայթյունը կազմակերպելով Վրաստանի տարածքում ռազմավարական նշանակություն ունեցող կամուրջներից մեկի վրա: Նման իրավիճակի ականատեսը դարձանք 2008 թ. օգոստոսին, երբ Վրաստանում պայթեցվել էր կամուրջ, որի վրայով իրականացվում էին հիմնական բեռնափոխադրումները Վրաստան-Հայաստան-Վրաստան ճանապարհով: Սահմանը փակելու մտացածին պատճառների շարքից կարող է լինել նաև այն, որ Ռուսաստանի Դաշնությունը ՀՀ տարածքում գտնվող 102-րդ ռազմաբազային զինամթերք կարող է ուղարկել հայկական բեռների անվան տակ, որը հետագայում միջազգային հանրությանը կմատուցվի այնպես, թե դա կարող է օգտագործվել Իրանին զինամթերքով ապահովելու նպատակով, և որպես փաստարկ կբերեն այն իրողությունը, որ Ռուսաստանը և Չինաստանը ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդում վերջերս կրկին արգելակել էին Իրանի դեմ առաջարկվող պատժամիջոցները: Եվ այդ պարագայում հայ-վրացական սահմանի բացման պայման կարող է դնեն Իրանի հետ Հայաստանի Հանրապետության բարիդրացիական հարաբերությունների սառեցման խնդիրը, դրանից բխող բոլոր վտանգավոր հետևանքներով: Այդ դեպքում Հայաստանը, անտարակույս, լուրջ մարտահրավերների առաջ կկանգնի: Հիմա ես եմ Ձեզ հանդիպակաց հարց տալիս: Գեթ մեկ կուսակցություն այդ հարցերը թե՛ իշխանական, թե՛ ընդդիմադիր դաշտում քննարկե՞լ է, լրատվամիջոցներն այդ հարցերին անդրադարձե՞լ են: Մեր քաղաքական ընտրանու գոնե առաջադեմ հատվածը, ՀՀԿ-ի գլխավորությամբ, կարծում եմ, հիմա պետք է օրակարգային  մեկ հարց քննարկի, այն է` Հայաստանի Հանրապետության բոլոր կուսակցություններին կոնսոլիդացնել հնարավոր մարտահրավերներին միասնական ճակատով դիմակայելու համար: Դրա օրինակը տալիս է ՀՀ նախագահը, հենց դրան էր ուղղված ամիսներ առաջ Սերժ Սարգսյանի անմիջական նախաձեռնությամբ սկիզբ առած կոալիցիա-ընդդիմություն երկխոսությունը: Երկրի գերագույն գլխավոր հրամանատարը հասկանում է, գիտի այդ վտանգները, որոնք հրամայական են դարձնում ներազգային համերաշխության հաստատումը, սակայն քաղաքական ընտրանին միշտ չէ, որ նրան օգնում է, փոխարենը հիմնականում զբաղված է մտավարժանքներ անելով, ըստ որում, այն հարցերի շուրջ, որոնք համարժեք չեն երկրի առաջ ծառացած խնդիրներին:
-Այդ «մտավարժանքներից» կախված է երկրի ապագան` նախ խորհրդարանական, ապա նախագահական ընտրությունների նախապատրաստման տեսքով:
-Ես չեմ ուզում իմ դերակատարությունը գերագնահատել, ես հնարավորություն ունեմ թերթերի էջերում, հեռուստաէկրանից այդ մտահոգությունների մասին ասելու: Համոզված եմ, որ երկրի իշխանությունները ևս այդ հարցերը օրակարգային են համարում, բայց հասկանալի պատճառներով ձեռնպահ են մնում այդ խնդիրները բարձրաձայնելուց: Եվ այս հարցում, կարծում եմ, շատ հեռատեսորեն են վարվում: Անգամ իրարամերժ արտաքին քաղաքական ուղղվածություն որդեգրած պետությունների հետ Հայաստանն այսօր ունի բարիդրացիական հարաբերություններ, և դա բխում է ՀՀ նախագահի քաղաքական հեռատեսությունից: Մեր երկիրը լուրջ գործընկերային, ռազմավարական հարաբերություններ ունի ՌԴ-ի հետ, բարեկամական հարաբերություններ` Վրաստանի, ԻԻՀ-ի հետ: Այս համապատկերում, երբ թուրքերն էլ ադրբեջանցիների անմիջական ճնշմամբ ու թելադրանքով չվավերացրին հայ-թուրքական ցյուրիխյան հայտնի արձանագրությունները, աշխարհին ցույց տվեցին, որ ապակառուցողական ուժը տարածաշրջանում Թուրքիան է, ոչ թե Հայաստանը, ինչի մասին բարբաջում էր նրանց քարոզչամեքենան: Այս փաստերը վկայում են, որ առաջընթաց կա Հայաստանի վարած արտաքին քաղաքականության ոլորտում, որ մեր երկիրն ընկալվում է որպես կառուցողական երկիր, ինչը դրական է ազդում Հայաստանի իմիջի ձևավորման գործում: Այս ամենը, ցավոք, չի ամրապնդվում երկրի ներսում քաղաքական դասի գործունեությամբ: Կարծում եմ, առաջիկա երեք ամիսներին` ԱԺ ընտրությունների շեմին, մենք պարտավոր ենք շեշտադրումները փոխել և մեր ներքին քաղաքականությունը կառուցել առկա վտանգների դիտարկումով, որ չստացվի` մեր չմտածված ներքին քաղաքական պայքարի արդյունքում հնարավորություն ենք տալիս դրսի հայտնի ուժերին միջամտելու մեր երկրի ներքին գործերին: