ԱԴՐԲԵՋԱՆԸ ՌՈՒՄԲ Է ԴՆՈՒՄ ՀԱՊԿ-Ի ԵՎ ԵԱՏՄ-Ի ՏԱԿ

11.09.2015, Հայոց աշխարհ

Ադրբեջանի կողմից հայ-ադրբեջանական սահմանում սանձազերծված վերջին «կիսապատերազմական» գործողությունները, «Ազգային միաբանություն» կուսակցության նախագահ, ՀՀԿ խորհրդարանական խմբակցության անդամ ԱՐՏԱՇԵՍ ԳԵՂԱՄՅԱՆԻ գնահատմամբ, ցինիկ մարտահրավեր են՝ ուղղված ոչ միայն Հայաստանին, այլեւ առաջին հերթին ՀԱՊԿ անվտանգության համակարգին, եւ պետք է համարժեք գնահատականի արժանանան ՀԱՊԿ մեր գործընկերների կողմից

-Շատ լավ իմանալով, որ Հայաստանը, որպես ՀԱՊԿ հիմնադիր անդամներից մեկը, պաշտպանված է այդ կազմակերպության շրջանակներում ընդունված համաձայնագրերով, Ադրբեջանը շարունակում է ռմբակոծել ոչ միայն ղարաբաղա-ադրբեջանական շփման գծին սահմանակից հայկական բնակավայրերը, այլեւ Տավուշի մարզի սահմանամերձ գյուղերը։ Սա տարօրինակ չէ՞։

-Առաջին հայացքից թվում է, թե դա պարզապես Իլհամ Ալիեւի վարչակարգին բնորոշ սանձարձակ վարքագծի հերթական դրսեւորում է, բայց միայն առաջին հայացքից։ Ըստ որոշ մեկնաբանների, այս ամենի նպատակն է շեղել ադրբեջանական հասարակության ուշադրությունը այն սուր քննադատությունից, որ վերջին շրջանում հնչում է միջազգային հեղինակավոր ատյանների՝ Եվրամիության, Եվրախորհրդի, Միացյալ Նահանգների, ընդհանրապես քաղաքակիրթ աշխարհի կողմից։

Այդ երկրում հետապնդվում է խոսքի ազատությունը, հալածանքներ են իրականացվում լրագրողների, իրավապաշտպանների նկատմամբ, որոնք համարձակվում են իրենց կարծիքը հայտնել ադրբեջանական իշխանությունների տոտալիտար սուլթանապետական բնույթի վերաբերյալ։ Ինչ խոսք, այդ գործոնը եւս առկա է, բայց դա, ինչպես ասում են, սառցալեռան երեւացող մասն է։

 ՍԱՀՄԱՆԱԴՐԱԿԱՆ ԲԱՐԵՓՈԽՈՒՄՆԵՐԸ ՈՐՊԵՍ ԵՐԿՐԻ ԱՌԱՋԸՆԹԱՑԻ ԲԱՆԱԼԻ

26.08.2015, Հայոց աշխարհ

Անվիճելի է, որ գործող սահմանադրությունը, որպես սոցիալական երկրի սահմանադրություն, անհրաժեշտ երաշխիքներ չի պարունակում սոցիալական խնդիրների լուծման, մարդու իրավունքների եւ ազատությունների, քաղաքացիների արժանապատվության, խոսքի ազատության, հասարակության բարոյահոգեբանական իրավիճակի առողջացման առումով: Մարդը շարունակում է մնալ չպաշտպանված, հասարակության գիտական ու մտավոր պոտենցիալը արդյունավետորեն չի ներդրվում երկրի զարգացման գործում:

Կամ ինչ իրավական պետության մասին է խոսքը, երբ հստակորեն չեն սահմանազատվում իշխանության երեք թեւերը, երբ քաղաքական, տնտեսական եւ վարչական ներուժը սերտաճում են իրար մեջ:

Ինչ խոսք, անվիճելի է, որ ամենակատարյալ սահմանադրությունն ունենալու դեպքում անգամ ցանկալի արդյունք չի կարելի ակնկալել, եթե գործող օրենքները չեն բխում մայր օրենքից եւ կյանքում օրենքը չի ընդունվում որպես գերակա արժեք:

 ԸՆԴՈՒՆԵԼ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԱՐՏԱՔԻՆ ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ ԳԾԻ ԱՆԱՅԼԸՆՏՐԱՆՔԱՅՆՈՒԹՅՈՒՆԸ

25.08.2015, Հայոց աշխարհ

Հանրապետության նախագահ Սերժ Սարգսյանի ղեկավարությամբ իրականացվող արտաքին քաղաքականության անայլընտրանքայնությունը հաստատվում է հատկապես միջազգային հեղինակավոր կազմակերպությունների աշխատանքի ժամանակ։

Օրինակները քիչ չեն։ Այս տարի, օրինակ, Հելսինկիում, հուլիսի 5-9-ը տեղի ունեցավ ԵԱՀԿ Խորհրդարանական վեհաժողովի ամենամյա նստաշրջանը։ Այն մեծ նշանակություն ուներ ոչ միայն այն պատճառով, որ տեղի էր ունենում Եվրոպայում անվտանգության եւ համագործակցության վերաբերյալ Հելսինկյան Եզրափակիչ ակտի 40-ամյակի տարեթվին։ Նստաշրջանին հատուկ նշանակություն էր հաղորդում նաեւ այն, որ խորհրդաժողովը գումարվել էր միջազգային հարաբերությունների լարվածության աննախադեպ աճի, դրա աշխատանքներին ՌԴ Դաշնային ժողովի պատվիրակության մասնակցությունը մերժելու, Սիրիայում եւ Իրաքում «Իսլամական պետության» գրոհայինների հրահրած եւ չդադարող մարտական գործողությունների, Իրաքի հյուսիսում եւ թուրք-սիրիական սահմանին քրդական զինված կազմավորումների եւ թուրքական զինված ուժերի բախումների պայմաններում։

Մի խոսքով խորհրդաժողովն անցնում էր ԵԱՀԿ ամբողջ տարածքում եւ նրա շուրջ իրավիճակի խիստ սրման պայմաններում։

Մեզ լրջորեն մտահոգում եւ տագնապեցնում է ռազմավարական գործընկերոջ եւ մերձավոր դաշնակցի՝ Ռուսաստանի եւ Եվրամիության երկրների ու ԱՄՆ-ի (որոնց հետ Հայաստանն ունի ավանդական բարեկամական հարաբերություններ, իսկ Ֆրանսիայի հետ հարաբերությունները հիմնված են դարավոր բարեկամության եւ ընդհանուր արժեքների վրա) փոխհարաբերությունների լարվածությունը։

Ուշադրություն է գրավում ադրբեջանական զինված ուժերի դիվերսիոն գործունեության ակտիվացումը Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության հետ սահմանին, որն ուղեկցվում է Հայաստանի եւ Լեռնային Ղարաբաղի դեմ Ադրբեջանի իշխանությունների սանձազերծած լկտի տեղեկատվական պատերազմով։

 ԿԱՌԱՎԱՐՄԱՆ ՆՈՐ ՀԱՄԱԿԱՐԳԸ ԵՆԹԱԴՐՈՒՄ Է ՀԱՄԱԳՈՐԾԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆ

23.07.2015, Հայոց աշխարհ

Սահմանադրական բարեփոխումների գործընթացը, որն իրականացվում է հանրապետության նախագահի նախաձեռնությամբ, մեր երկրի զարգացման ներկա փուլում, կարծում ենք, ավելի քան պահանջված է ու արդիական

Սահմանադրական բարեփոխումների նախագիծը, որն օրերս ներկայացվեց հանրության դատին, ի թիվս այլ բարեփոխումների, նախատեսում է կառավարման ձեւի փոփոխություն, այն է` խորհրդարանական հանրապետության ինստիտուտի ձեւավորում:

Ո՞րն է տարբերությունը եւ նորամուծությունը:

Խորհրդարանական հանրապետությունը, ի տարբերություն նախագահական եւ կիսանախագահական մոդելների, որոնք նախատեսում են ավելի շուտ իշխանությունների տարանջատում եւ հակակշռում, ինչը որոշակի պայմաններում ու հանգամանքներում կարող է բերել, ինչու չէ, նաեւ առճակատման, այս դեպքում ենթադրում է իշխանությունների համագործակցություն։ Ժողովուրդը, ընտրելով օրենսդիր բարձրագույն իշխանություն, այդպիսով քարտ-բլանշ է տալիս նրան` ի դեմս իր քաղաքական մեծամասնության, ձեւավորելու գործադիր իշխանություն, որն էլ, իր հերթին փաստորեն ժողովրդի տված լիազորությամբ ու իրավազորությամբ, ինչը շատ կարեւոր է, իրականացնում է երկրի առաջ ծառացած օրախնդիր հարցերի լուծումը: