НОВАЯ КНИГА - 2019

ՆՈՐ ԳԻՐՔ - 2019

 скачать/բեռնել (*.pdf)

иллюстрации/լուսանկարներ (*.pdf)

Азербайджан и Арцах в ЕАЭС/ОДКБ — гарантия безопасности. Альтернатива войне

14.10.2019, Регнум

 https://regnum.ru/news/polit/2747176.html

Аннотация

Если правители Азербайджана искренни в своих заявлениях о необходимости мирного разрешения Нагорно-Карабахского конфликта, то пусть с властями Армении и Арцаха выступят с совместным заявлением о готовности начать процесс вхождения Азербайджана и Арцаха как самостоятельных субъектов международного права в ЕАЭС и ОДКБ. Только в этих условиях откроются реальные перспективы обеспечения безопасности и создания условий для динамичного социально-экономического развития Южного Кавказа.

Читая публикации последнего месяца в азербайджанских масс-медиа, невольно хочется восторженно воскликнуть: наконец-то свершилось, дожили до того дня, когда судьба «народного премьера» Армении Никола Воваевича Пашиняна стала предметом особой заботы ведущих азербайджанский политологов, формально являющихся гражданами Российской Федерации. Да, да, уважаемый читатель, я не оговорился. Это так, и отныне азербайджанская политическая мысль на защите безопасности «нашего» Никола Воваевича. Чтобы не томить читателей пребыванием в трепетном ожидании подтверждения объективности моего наблюдения, приведу лишь заглавия статей последнего времени в азербайджанских интернет-порталах. Вот некоторые из них: «Сергей Марков: Пашинян готов на компромиссы, но он боится» (24.09.2019), «Россия не против войны Азербайджана в Карабахе — Сергей Марков» (7.10.2019), «Марков: Вы помните расстрел в парламенте Армении. Пашинян не хочет такой же участи» (9.10.2019). Можно привести с десяток статей со столь же провокационными заглавиями, но их авторство, как правило, будет за гражданами Азербайджана, и ничего, кроме информационной пустышки, они в себе не содержат. А тут излагает свои мысли сам Сергей Марков, которого Media. az представляет не иначе, как «известный российский общественный деятель, генеральный директор Института политических исследований, член Общественной палаты РФ и доверенное лицо президента России Владимира Путина». Приведу лишь отдельные выдержки из вышеупомянутых статей. Так, 7 октября т. г. С. Марков, находясь в Баку, провел пресс-конференцию.

Ադրբեջանի և Արցախի Հանրապետության միաժամանակյա անդամակցությունը ԵՏՄ-ին և ՀԱՊԿ-ին՝ նրանց անվտանգության և արարման երաշխավորն է

Ալընտրանքը պատերազմն է

Հոկտեմբերի 14, 2019

http://www.shame.am/news/view/67683.html

Արտաշես Գեղամյան

Կարդալով վերջին ամսվա հրապարակումներն ադրբեջանական լրատվամիջոցներում՝ ակամա ուզում ես հիացմունքով բացականչել՝ վերջապես կատարվեց, հասանք այն օրվան, երբ Հայաստանի «ժողվարչապետ» Նիկոլ Վովաևիչ Փաշինյանի ճակատագիրը դարձել է ձևականորեն Ռուսաստանի Դաշնության քաղաքացի հանդիսացող առաջատար ադրբեջանական քաղաքագետների առանձնակի հոգածության առարկան։ Այո, այո, հարգելի ընթերցող, ես չսխալվեցի։ Այդպե՛ս է, և այսուհետ ադրբեջանական քաղաքական միտքը կանգնած է «մեր» Նիկոլ Վովաևիչի պաշտպանության դիրքերում։ Որպեսզի ընթերցողներին չհոգնեցնեմ իմ դիտարկման օբյեկտիվության հաստատման սրտատրոփ սպասման մեջ, ներկայացնեմ միայն ադրբեջանական ինտերնետ-պորտալների վերջին ժամանակվա հոդվածների վերնագրերը։ Ահա դրանցից մի քանիսը. «Սերգեյ Մարկով. Փաշինյանը պատրաստ է փոխզիջումների, բայց վախենում է», «Ռուսաստանը դեմ չէ Ղարաբաղում Ադրբեջանի պատերազմին. Սերգեյ Մարկով», «Մարկով. Դուք հիշում եք գնդակահարությունը Հայաստանի խորհրդարանում։ Փաշինյանը չի ցանկանում նույն ճակատագրին արժանանալ»։ Կարելի է տասնյակ հոդվածներ մեջբերել՝ նույնքան սադրիչ վերնագրերով, որոնց հեղինակները, որպես կանոն, Ադրբեջանի քաղաքացիներ կլինեն, և տեղեկատվական սնամեջ «փուչիկից» բացի այլ բան դրանք չեն պարունակի։ Իսկ այստեղ իր մտքերն է արտահայտում ինքը՝ Սերգեյ Մարկովը, որին Media.az-ը ներկայացնում է ոչ այլ կերպ, քան «ռուսաստանցի հայտնի հասարակական գործիչ, Քաղաքական հետազոտությունների ինստիտուտի գլխավոր տնօրեն, ՌԴ Հանրային պալատի անդամ և Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի վստահված անձ»։ Բերեմ միայն որոշ մեջբերումներ վերոնշյալ հոդվածներից։ Այսպես, ս.թ. հոկտեմբերի 7-ին Ս.Մարկովը, գտնվելով Բաքվում, մամուլի ասուլիս է տվել։ «Հայաստանի նախագահ Նիկոլ Փաշինյանը ցանկանում է ապաշրջափակել Հայաստանը, պատրաստ է համաձայնել խնդրի լուծման Կազանի պլանին (շրջափակման վերացում, տնտեսական հարաբերությունների հաստատում Ադրբեջանի հետ, Ղարաբաղին ժամանակավոր կարգավիճակի տրամադրում նրան հարակից յոթ շրջանները վերադարձնելու դիմաց – խմբ.), բայց Փաշինյանը վախենում է հայ արմատական խմբավորումներից, որոնք կարող են պայթեցնել նրան, գնդակահարել, ինչպես վարվեցին հայկական խորհրդարանի հետ 1999թ. (ավելի ստոր սադրանք՝ հիմնված կեղծիքի վրա, իրենց թույլ չէին տա անգամ ամենամոլի, զրպարտության մեջ մասնագիտացող ադրբեջանցի քարոզիչները, բայց դա առանձին վերլուծության թեմա է – Ա.Գ.) կամ զավթել ոստիկանության բաժանմունքը («Սասնա ծռեր» խմբավորումը – խմբ.)։

Одновременное вхождение Азербайджана и Арцаха в ЕАЭС и ОДКБ – гарантия их безопасности и созидания

Альтернатива – война

Октябрь 14, 2019m Shame.am

http://www.shame.am/ru/news/view/67683.html

Арташес Гегамян

Читая публикации последнего месяца в азербайджанских масс-медиа, невольно хочется восторженно воскликнуть – наконец-то свершилось, дожили до того дня, когда судьба «народного премьера» Армении Никола Воваевича Пашиняна стала предметом особой заботы ведущих азербайджанский политологов, формально являющихся гражданами Российской Федерации. Да, да, уважаемый читатель, я не оговорился. Это так, и отныне азербайджанская политическая мысль на защите безопасности «нашего» Никола Воваевича. Чтобы не томить читателей пребыванием в трепетном ожидании подтверждения объективности моего наблюдения, приведу лишь заглавия статей последнего времени в азербайджанских интернет-порталах. Вот некоторые из них: «Сергей Марков: Пашинян готов на компромиссы, но он боится», «Россия не против войны Азербайджана в Карабахе – Сергей Марков», «Марков: Вы помните расстрел в парламенте Армении. Пашинян не хочет такой же участи». Можно привести с десяток статей со столь же провокационными заглавиями, но их авторство, как правило, будет за гражданами Азербайджана, и ничего кроме информационной пустышки они в себе не содержат. А тут излагает свои мысли сам Сергей Марков, которого Media.az представляет не иначе, как «известный российский общественный деятель, генеральный директор Института политических исследований, член Общественной палаты РФ и доверенное лицо президента России Владимира Путина».

Կառավարության հրաժարականը և նոր ընտրությունները՝ Հայաստանի և Արցախի կենսապայման

Հոկտեմբերի 4, 2019, Shame.am

http://www.shame.am/news/view/67662.html

2019թ. հոկտեմբերի 1-ին Երևանում տեղի ունեցավ Եվրասիական բարձրագույն տնտեսական խորհրդի նիստը, որի աշխատանքին մասնակցեցին Ռուսաստանի Դաշնության, Բելառուսի Հանրապետության, Ղազախստանի Հանրապետության, Ղրզստանի Հանրապետության նախագահները, Հայաստանի Հանրապետության վարչապետը, Եվրասիական տնտեսական հանձնաժողովի կոլեգիայի նախագահը, ինչպես նաև Մոլդովայի Հանրապետության նախագահը՝ որպես Եվրասիական տնտեսական միությունում դիտորդ երկրի ղեկավար, պատվավոր հյուրեր՝ Իրանի Իսլամական Հանրապետության նախագահը և Սինգապուրի Հանրապետության վարչապետը։ Ընթերցողներին տեղեկացնենք, որ Երևանում ԵԲՏԽ աշխատանքի արդյունքներով ընդունվեց 20 փաստաթուղթ (14 որոշում, 3 կարգադրություն և 3 ակտ)։ Մանրամասն չեմ ներկայացնի ԵԲՏԽ արդյունքները, ընդունված փաստաթղթերի հրատապությունը, որոնք անհրաժեշտ են Եվրասիական տնտեսական միության հետագա առաջանցիկ զարգացման համար (այդ մասին արդեն բավական թվով հրապարակումներ եղել են լրատվամիջոցներում), նշեմ միայն, որ, ըստ իս, գլխավոր գաղափարախոսական բեկումը ԵԲՏԽ ներկա նիստում այն էր, որ դեռ բոլորովին վերջերս ԵԱՏՄ ամենաանհաշտ հակառակորդները Երևանում ստիպված էին ընդունել այդ կազմակերպության պահանջվածությունն ու անայլընտրանքայնությունն արդի աշխարհում (թե որքանով են նրանց արտահայտած մտքերն անկեղծ՝ առանձին վերլուծության թեմա է)։ Ընթերցողներին հանելուկային թերասացություններով չհոգնեցնելու համար անցնեմ անմիջականորեն այն անձանց, ում նկատի ունեմ։